Longontsteking, een infectie van de longen, beïnvloedt voornamelijk de gasuitwisseling in de kleine luchtzakjes die longblaasjes worden genoemd. Hier ziet u hoe longontsteking de verwijdering van kooldioxide en de toevoer van zuurstof beïnvloedt:

Verslechterde zuurstofopname:

- Tijdens longontsteking raken de longblaasjes ontstoken en gevuld met vocht, celresten en ziekteverwekkers.

- Deze ontsteking en vochtophoping verdikken de alveolaire wanden, waardoor de diffusieafstand tussen de lucht en de bloedbaan groter wordt.

- Als gevolg hiervan wordt de zuurstofdiffusie vanuit de longblaasjes naar de bloedbaan aanzienlijk verminderd.

- Er komt minder zuurstof in het bloed, wat leidt tot een lager zuurstofgehalte in het arteriële bloed (hypoxemie).

Verslechterde verwijdering van kooldioxide:

- Koolstofdioxide, een afvalproduct van cellulaire ademhaling, diffundeert vanuit de bloedbaan naar de longblaasjes om te worden uitgeademd.

- De ontsteking en vochtophoping in de longblaasjes belemmeren ook de diffusie van kooldioxide uit de bloedbaan naar de luchtruimten.

- Dit veroorzaakt een verhoging van de partiële kooldioxidedruk in het arteriële bloed (hypercapnie).

Samenvattend verstoort longontsteking de normale gasuitwisselingsfunctie van de longen door:

1. Vermindering van de zuurstofopname vanuit de longblaasjes in de bloedbaan, wat leidt tot hypoxemie.

2. Vermindering van de verwijdering van koolstofdioxide uit de bloedbaan naar de longblaasjes, resulterend in hypercapnie.

Deze veranderingen verstoren het vitale proces van het leveren van zuurstof aan de cellen en het verwijderen van kooldioxide uit het lichaam, waardoor de algehele ademhalingsfunctie diepgaand wordt beïnvloed. Bijgevolg kunnen personen met longontsteking symptomen ervaren zoals kortademigheid, snelle ademhaling, hoesten en vermoeidheid als gevolg van een verstoorde zuurstof- en kooldioxide-uitwisseling.