Kieuwen zijn ademhalingsorganen die voorkomen bij waterdieren, zoals vissen, en waarmee ze zuurstof uit water kunnen halen. Ze bestaan ​​uit dunne, gevederde filamenten die bedekt zijn met kleine bloedvaten. Water stroomt over de kieuwen en de zuurstof in het water diffundeert via de bloedvatwanden in de bloedbaan.

Zwemblazen zijn interne, met gas gevulde zakjes die bij veel beenvissen voorkomen. Ze helpen vissen hun drijfvermogen te beheersen en hun positie in het water te behouden. Door het gasvolume in de zwemblaas aan te passen, kunnen vissen hun dichtheid veranderen en in het water stijgen of zinken. Zwemblazen helpen vissen ook om veranderingen in de waterdruk waar te nemen en met elkaar te communiceren.

Hier is een meer gedetailleerde uitleg van hoe kieuwen en zwemblazen werken:

Kieuwen

Kieuwen zijn samengesteld uit kieuwfilamenten, dit zijn dunne, gevederde structuren die bedekt zijn met kleine bloedvaten. De kieuwdraden zijn gerangschikt in een reeks bogen, en elke boog bevat een dubbele rij kieuwdraden. Water stroomt in een continue stroom over de kieuwen en de zuurstof in het water diffundeert via de bloedvatwanden in de bloedbaan.

Het ademhalingsproces bij vissen begint wanneer water in de mond wordt gezogen en langs de kieuwen stroomt. De zuurstof in het water diffundeert via de kieuwfilamenten in de bloedbaan, terwijl de kooldioxide in het bloed uit de filamenten in het water diffundeert. Het water wordt vervolgens via de kieuwspleten uit het lichaam verdreven.

De kieuwen zijn zeer efficiënt in het extraheren van zuurstof uit water. Sterker nog, ze kunnen tot 80% van de zuurstof uit het water halen dat er overheen stroomt. Dit is de reden waarom vissen kunnen overleven in omgevingen met een zeer laag zuurstofniveau.

Zwemblazen

Zwemblazen zijn interne, met gas gevulde zakjes die bij veel beenvissen voorkomen. Ze helpen vissen hun drijfvermogen te beheersen en hun positie in het water te behouden. Door het gasvolume in de zwemblaas aan te passen, kunnen vissen hun dichtheid veranderen en in het water stijgen of zinken.

De zwemblaas is via een buisje verbonden met de darmen van de vis. Wanneer de vis in het water wil stijgen, slikt hij lucht van het oppervlak in en de lucht blaast de zwemblaas op. Hierdoor wordt het drijfvermogen van de vis vergroot en stijgt hij in het water. Wanneer de vis in het water wil zinken, laat hij een deel van de lucht uit de zwemblaas los en zinkt de vis.

Zwemblazen helpen vissen ook om veranderingen in de waterdruk waar te nemen en met elkaar te communiceren. De zwemblaas is verbonden met het binnenoor van de vis en veranderingen in de waterdruk zorgen ervoor dat de zwemblaas uitzet of samentrekt. Hierdoor wordt het binnenoor gestimuleerd en kan de vis veranderingen in de waterdruk waarnemen. Zwemblazen helpen vissen ook met elkaar te communiceren door geluiden te produceren.