Tonic:

1. (bijvoeglijk naamwoord) Heeft betrekking op of duidt de overheersende toonhoogte of toonsoort van een muzikale compositie aan.

Voorbeeld:"Elk hoofdstuk eindigt nadrukkelijk met een tonisch akkoord, wat het gevoel van resolutie versterkt."

2. (zelfstandig naamwoord) Een tonische substantie, zoals een medicijn, die de kracht versterkt of herstelt.

Voorbeeld:"De arts heeft een tonicum voorgeschreven om de patiënt te helpen herstellen van een operatie."

3. (zelfstandig naamwoord) Een verfrissend drankje, meestal koolzuurhoudend en cafeïne bevattend.

Voorbeeld:"Ik bestelde een tonic met een schijfje citroen."

4. (bijvoeglijk naamwoord) Met betrekking tot de tonus van een spier, vooral de toestand van normale spanning of samentrekking.

Voorbeeld:'De therapeut werkte aan het versterken van de tonische spieren in de rug van de patiënt.'

5. (zelfstandig naamwoord) Een spraakgeluid dat wordt geproduceerd terwijl de stembanden regelmatig trillen, zoals een klinkergeluid.

Voorbeeld:"In de taalkunde is een tonische lettergreep er een die de hoofdklemtoon in een woord draagt."

6. (bijvoeglijk naamwoord) Heeft betrekking op of duidt het initiële accent of de klemtoon in een woord of zin aan.

Voorbeeld:"In bepaalde talen valt de tonische klemtoon op de eerste lettergreep van elk woord."

De context waarin de term ‘tonic’ wordt gebruikt, zal de specifieke betekenis ervan bepalen.