Ferritine is een eiwit dat ijzer in het lichaam opslaat. Het wordt in bijna alle cellen aangetroffen, maar komt het meest voor in de lever, de milt en het beenmerg. Ferritine helpt het ijzergehalte van het lichaam te reguleren en ijzertekort te voorkomen.

Ferritine bestaat uit 24 subeenheden die een holle bol vormen. Elke subeenheid kan maximaal 4.500 ijzeratomen binden. Het ijzer wordt opgeslagen in de vorm van een mineraal genaamd ferrihydriet.

Wanneer het lichaam ijzer nodig heeft, geeft ferritine het af aan de bloedbaan. Het ijzer wordt vervolgens naar cellen door het hele lichaam getransporteerd, waar het voor verschillende doeleinden wordt gebruikt, waaronder het maken van hemoglobine, myoglobine en andere ijzerhoudende eiwitten.

Het ferritinegehalte kan worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder voeding, genetica en gezondheidsproblemen. Mensen die bijvoorbeeld een dieet met weinig ijzer volgen of die bepaalde genetische aandoeningen hebben, kunnen een laag ferritinegehalte hebben. Mensen met bepaalde gezondheidsproblemen, zoals kanker, nierziekten en leverziekten, kunnen ook lage ferritinewaarden hebben.

Hoge ferritinespiegels kunnen worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder ijzerstapeling, bepaalde genetische aandoeningen en leverziekten. IJzerstapeling kan optreden als iemand te veel ijzersupplementen inneemt of als hij of zij een aandoening heeft waardoor het lichaam te veel ijzer uit de voeding opneemt.

Ferritineniveaus worden vaak gemeten als onderdeel van een routinematige bloedtest. Als uw ferritinewaarden abnormaal zijn, kan uw arts verdere tests aanbevelen om de oorzaak te achterhalen.