Iridiologie is een praktijk van alternatieve geneeskunde waarbij lichaamsziekten en persoonlijkheidskenmerken worden bepaald door de patronen, kleuren en structuren in de iris van het oog te onderzoeken. Het woord 'iridologie' komt van het Griekse iris (regenboog, het gekleurde deel van het oog) en logo's (studie).

De praktijk van iriscopie gaat terug tot het begin van de 18e eeuw. Er is geen goed wetenschappelijk bewijs dat de concepten, theorieën of praktijken van iriscopie ondersteunt. Er is geen klinisch bewijs dat de effectiviteit van iriscopie voor therapeutische of diagnostische doeleinden ondersteunt, en het wordt door de medische gemeenschap bekritiseerd als wetenschappelijk ongeldig en als kwakzalverij.

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat de markeringen op de iris verband houden met specifieke gezondheidsproblemen. Hoewel sommige iridologen beweren dat ze de gehele medische toestand van de patiënt kunnen diagnosticeren door hun ogen te onderzoeken, is daar geen bewijs voor.

Iridologen stellen dat de iris informatie bevat over de gezondheid van een patiënt, omdat de iris wordt gevormd uit hetzelfde embryonale weefsel dat zich ontwikkelt tot het centrale zenuwstelsel, waartoe de hersenen en het ruggenmerg behoren. Het is waar dat de iris zich ontwikkelt uit een weefsel dat vergelijkbaar is met dat van het centrale zenuwstelsel, maar dat betekent niet dat het informatie bevat over iemands gezondheid.

Iridologie heeft geen wetenschappelijke basis. Er is geen bewijs dat de iris enige informatie kan verschaffen over iemands gezondheid. Veel onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat iridologen ziekten niet nauwkeurig kunnen diagnosticeren door naar de iris te kijken.