De medische term 'emie' verwijst naar de aanwezigheid van een stof of aandoening in het bloed. Het wordt in medische termen vaak gebruikt als achtervoegsel om de aanwezigheid of concentratie van een specifieke stof in het bloed aan te duiden. De term 'bloedarmoede' verwijst bijvoorbeeld naar een aandoening die wordt gekenmerkt door een tekort aan rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed, terwijl 'hyperglycemie' verwijst naar een aandoening die wordt gekenmerkt door een verhoogd glucosegehalte in het bloed.

Hier zijn enkele veel voorkomende medische termen die eindigen op ‘-emia’:

- Bloedarmoede:tekort aan rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed.

- Bacteriëmie:aanwezigheid van bacteriën in het bloed.

- Glycemie:glucosegehalte in het bloed.

- Hyperglykemie:verhoogd glucosegehalte in het bloed.

- Hypoglykemie:laag glucosegehalte in het bloed.

- Leukemie:kanker van de witte bloedcellen.

- Trombocytopenie:tekort aan bloedplaatjes.

- Uremie:Ophoping van afvalproducten in het bloed als gevolg van nierfalen.

- Viremie:aanwezigheid van een virus in het bloed.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke betekenis van '-emia' kan variëren, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt.