Het basisidee achter homeopathie is het principe van ‘het gelijke geneest het gelijke’, ook wel bekend als de wet van het gelijksoortige. Dit principe suggereert dat een stof die bij een gezond persoon ziektesymptomen veroorzaakt, in minieme doses kan worden gebruikt om soortgelijke symptomen bij een zieke persoon te genezen.

In de homeopathie worden geneesmiddelen bereid uit natuurlijke stoffen, zoals planten, mineralen en dierlijke producten, waarvan wordt aangenomen dat ze de genezingsreactie van het lichaam stimuleren en het natuurlijke vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen ondersteunen. Deze stoffen worden verdund en gepotentieerd via een specifiek proces dat seriële verdunning en krachtig schudden of schudden omvat, waarvan wordt aangenomen dat het hun therapeutische eigenschappen verbetert.

Volgens de homeopathische theorie veroorzaakt het nemen van een homeopathisch middel een genezende reactie in het lichaam die de onderliggende onevenwichtigheden aanpakt die de symptomen van de ziekte veroorzaken. Aangenomen wordt dat deze reactie plaatsvindt door de stimulatie van de vitale kracht of energie van het lichaam, waarvan wordt aangenomen dat deze de algehele gezondheid en het welzijn van een individu beïnvloedt.

Het is belangrijk op te merken dat homeopathie wordt beschouwd als een alternatief of complementair geneesmiddel, en dat de effectiviteit ervan in de wetenschappelijke gemeenschap ter discussie staat. Hoewel sommige onderzoeken positieve effecten hebben gerapporteerd, ondersteunt het merendeel van het wetenschappelijke bewijs het gebruik van homeopathie voor de behandeling van verschillende gezondheidsproblemen niet.