De term 'iatrogeen' verwijst naar elke aandoening of nadelig effect dat voortvloeit uit een medische behandeling of interventie. Het wordt gebruikt om een ​​situatie te beschrijven waarin een patiënt schade ondervindt als gevolg van handelingen of beslissingen die tijdens de gezondheidszorg zijn genomen. Iatrogene effecten kunnen door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder medische fouten, bijwerkingen van medicijnen, chirurgische complicaties of ziekenhuisinfecties.

De term 'iatrogeen' is afgeleid van de Griekse woorden 'iatros', wat arts of genezer betekent, en 'genesis', wat oorsprong of oorzaak betekent. Het benadrukt dat de negatieve uitkomst voortkomt uit de medische zorg of behandeling zelf, en niet uit de onderliggende aandoening van de patiënt.

Iatrogene aandoeningen of gebeurtenissen kunnen in ernst variëren van kleine ongemakken tot levensbedreigende situaties. Ze kunnen voorkomen in verschillende gezondheidszorgomgevingen, waaronder ziekenhuizen, klinieken of poliklinische instellingen. Hoewel medische professionals ernaar streven veilige en effectieve zorg te bieden, kan het risico op iatrogene voorvallen nooit volledig worden uitgesloten.

Het is belangrijk dat zorgverleners iatrogene effecten onderkennen, aanpakken en minimaliseren. Open communicatie tussen beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en patiënten, naleving van op bewijs gebaseerde praktijken, patiëntveiligheidsinitiatieven en voortdurende inspanningen voor kwaliteitsverbetering spelen een cruciale rol bij het terugdringen van het optreden van iatrogene schade.