Neosporin en Polysporin zijn beide merknamen voor plaatselijke antibiotische zalven die worden gebruikt om kleine huidinfecties te voorkomen of te behandelen. Beide producten bevatten een combinatie van antibiotica, maar de specifieke ingrediënten variëren.

Neosporine bevat de volgende antibiotica:

* Neomycine: Dit antibioticum is effectief tegen een breed scala aan bacteriën, waaronder Staphylococcus aureus en Escherichia coli.

* Polymyxine B: Dit antibioticum is ook effectief tegen een breed scala aan bacteriën, waaronder Pseudomonas aeruginosa.

* Bacitracine: Dit antibioticum is effectief tegen een verscheidenheid aan Gram-positieve bacteriën, waaronder Streptococcus pyogenes.

Polysporine bevat de volgende antibiotica:

* Polymyxine B: Dit antibioticum is ook effectief tegen een breed scala aan bacteriën, waaronder Pseudomonas aeruginosa.

* Bacitracine: Dit antibioticum is effectief tegen een verscheidenheid aan Gram-positieve bacteriën, waaronder Streptococcus pyogenes.

Over het algemeen wordt Neosporin als effectiever beschouwd dan Polysporin omdat het neomycine bevat, een antibioticum met een breder spectrum. Polysporine kan echter een betere keuze zijn voor mensen die allergisch zijn voor neomycine of een voorgeschiedenis hebben van een nierziekte.

Het is belangrijk op te merken dat zowel Neosporin als Polysporin alleen zonder recept verkrijgbaar zijn in de Verenigde Staten. Als u een ernstige huidinfectie heeft, moet u een arts raadplegen voor antibiotica op recept.