De holistische benaderingsmethode is een manier om over een systeem na te denken en het te begrijpen door naar het hele systeem te kijken in plaats van alleen naar de afzonderlijke delen ervan. Deze benadering houdt rekening met de interacties en relaties tussen verschillende delen van het systeem, evenals met de systeemomgeving, om een ​​uitgebreid inzicht te krijgen in het systeem als geheel.

De holistische benaderingsmethode wordt vaak gebruikt in complexe systemen, zoals biologische systemen, ecologische systemen en sociale systemen, waarbij de interacties tussen verschillende delen van het systeem belangrijk zijn voor het begrijpen van het gedrag van het systeem. In een biologisch systeem zou de holistische benaderingsmethode bijvoorbeeld overwegen hoe de verschillende organen en weefsels van het lichaam met elkaar interageren om de homeostase te behouden, in plaats van zich alleen te concentreren op de individuele organen of weefsels.

De holistische benaderingsmethode kan ook worden gebruikt in niet-complexe systemen, zoals mechanische systemen of computersystemen, waarbij de interacties tussen verschillende delen van het systeem belangrijk zijn voor het begrijpen van het gedrag van het systeem. In een mechanisch systeem zou de holistische benaderingsmethode bijvoorbeeld overwegen hoe de verschillende versnellingen en hendels van het systeem met elkaar samenwerken om beweging te produceren, in plaats van zich alleen te concentreren op de individuele versnellingen of hendels.

De holistische benaderingsmethode is een krachtig hulpmiddel voor het begrijpen van complexe systemen en kan op verschillende gebieden worden gebruikt, waaronder wetenschap, techniek, geneeskunde en het bedrijfsleven. Door het hele systeem te beschouwen in plaats van alleen de afzonderlijke delen ervan, kan de holistische benaderingsmethode helpen problemen en kansen te identificeren die niet duidelijk zouden zijn uit een meer reductionistische benadering.