Wanneer u slikt, initiëren de willekeurige spieren in uw mond het slikproces. De tong vormt het voedsel tot een bal, een zogenaamde bolus, en duwt deze naar de achterkant van de keel. Dit veroorzaakt de onvrijwillige slikreflex, waarbij de gecoördineerde acties van verschillende spieren en zenuwen betrokken zijn.
Wanneer de voedselbolus de keelholte (keel) bereikt, ontspant de bovenste slokdarmsfincter, waardoor de bolus de slokdarm kan binnendringen. Peristaltische golven beginnen dan in de slokdarmspieren. Deze golven worden gekenmerkt door afwisselende samentrekkingen en ontspanningen van de cirkelvormige en longitudinale spieren van de slokdarm.
De cirkelvormige spieren trekken samen achter de voedselbolus, waardoor een hogedrukzone ontstaat die deze naar voren duwt. Tegelijkertijd ontspannen de longitudinale spieren zich, waardoor er vóór de bolus een lagedrukzone ontstaat. Deze combinatie van samentrekkingen en ontspanningen creëert een gecoördineerde golfachtige beweging die de voedselbolus door de slokdarm stuwt.
Peristaltiek in de slokdarm is een snel proces dat slechts ongeveer 8-10 seconden duurt. De ritmische samentrekkingen van de slokdarmspieren helpen de zwaartekracht te overwinnen en de voedselbolus efficiënt naar de maag te verplaatsen.
Zodra de voedselbolus de onderste slokdarmsfincter (LES) bereikt, de spierklep op de kruising van de slokdarm en de maag, ontspant de LES zodat de bolus de maag kan binnendringen. De LES trekt zich vervolgens weer samen om te voorkomen dat de maaginhoud terugstroomt naar de slokdarm.
Samenvattend is peristaltiek een essentiële, onwillekeurige spiercontractie die de voedselbolus tijdens het slikken van de mond naar de maag voortstuwt. Door gecoördineerde golven van samentrekkingen en ontspanningen zorgt de peristaltiek voor een efficiënte en veilige doorgang van voedsel door de slokdarm.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win