In de context van een infuuspomp verwijst een bolus naar een specifieke hoeveelheid medicatie of vloeistof die in korte tijd door de pomp wordt toegediend, doorgaans gedurende enkele seconden of minuten. Deze verschilt van de basale snelheid, de continue infusiesnelheid.

Een bolus kan handmatig worden geprogrammeerd of geactiveerd. Sommige infuuspompen hebben aparte toetsen of knoppen voor het toedienen van een bolus, terwijl bij andere mogelijk een bolusmodus moet worden geselecteerd of de gewenste dosis of hoeveelheid moet worden ingevoerd.

Er zijn verschillende toepassingen voor bolussen bij infuustherapie:

Correctionele bolus:Dit type bolus wordt gegeven om hoge bloedsuikerspiegels (hyperglykemie) snel te corrigeren bij personen met diabetes. De hoeveelheid bolus wordt berekend op basis van de bloedsuikerspiegel van de persoon en zijn/haar insulinegevoeligheid.

Maaltijdbolus:Bij insulinepomptherapie wordt vóór het eten een maaltijdbolus toegediend om de verwachte stijging van de bloedsuikerspiegel na een maaltijd te compenseren. De dosis van de bolus is gebaseerd op factoren zoals de inname van koolhydraten, insulinegevoeligheid en individuele behandeldoelen.

Rescue-bolus:Dit verwijst naar een bolusdosis die wordt gegeven om hypoglykemie of lage bloedsuikerspiegels te behandelen. Meestal gaat het om snelle toediening van een hoge concentratie glucose-oplossing.

Medicatiebolus:Sommige infuuspompen kunnen worden gebruikt om andere medicijnen dan insuline toe te dienen, zoals antibiotica, pijnstillers of chemotherapie. Bolusdoses kunnen worden gebruikt voor onmiddellijke afgifte van het medicijn.

Bij het toedienen van bolusdoses is het belangrijk om het voorgeschreven protocol te volgen of een zorgverlener te raadplegen om zeker te zijn van de juiste dosering en timing. Infuuspompen zijn vaak voorzien van veiligheidsvoorzieningen en alarmen om fouten of onbedoelde overdoses te helpen voorkomen.