? Gravel wortel , of Eupatorium purpureum , is een overblijvend kruid ook bekend onder namen als joe - pye wiet , nier wortel, paars boneset en welriekend joepyeweed . Het is inheems in oostelijk Noord-Amerika en is onderdeel van de aster familie . Het gebruik van grind wortel omvatten het geneesmiddel , textiel en culinaire sferen . Native American Medicine

indianen gebruikt het grind plant als een zweterig , een stof die zweten veroorzaakt . Ze toegediend aan koorts breken . Gravel root naam " joe - pye wiet " komt van de naam van een Native American , Joe Pye , die het aan iemand die lijdt aan een vorm van tyfus , met positieve resultaten gaf .
Modern Alternatieve Geneeskunde

Kolonisten in Amerika zag de Amerikaanse Indianen met behulp van grind wortel en begon met behulp van het zelf. In het hedendaagse kruidengeneeskunde , kruidendokters rekening houden met alle delen van het grind plant een samentrekkende , zweetuitdrijvend , diureticum en zenuw fopspeen zijn. Van alle onderdelen , is de wortel van het grind wortel beschouwd als de meest effectieve . Kruidendokters gebruiken grind wortel zodanige voorwaarden als cystitis , urethritis , reuma en jicht . Ze gebruiken het ook als een preventieve voor blaasstenen en nierstenen . Voor deze ziekten , grind wortel heeft de neiging om te worden voorbereid als thee of tinctuur .
Diversen Gebruikt

De vrucht van het grind wortel is gebruikt om te verven doek , het maken van een roze of rode kleurstof . De bloemen hebben ook een kleurstof woning , het maken van een roodachtige kleurstof . Daarnaast heeft wortel het grind root is gebruikt als specerij . Het werd tot as verbrand , en deze as werd gebruikt als een soort zout voor de voedselindustrie . Een ander gebruik van het grind wortel betrekt zijn stengels , die hebben gediend als rietjes.
Behandeling

Wetenschappelijke studies zijn uitgevoerd op gravel root. In een studie gepubliceerd door S. Habemariam in de uitgave van december 2001 van Fytotherapie Research , een chemische stof in de wortelstok van grind wortel, cistifolin , bleek de activiteit tijdens een test in vitro en in vivo .