De partiële zuurstofdruk (PO2) is in de longblaasjes hoger dan in de longaderen vanwege het proces van gasuitwisseling dat in de longen plaatsvindt. Hier is een uitleg waarom:

1. Alveolaire ventilatie: De longblaasjes zijn kleine luchtzakjes in de longen waar gasuitwisseling plaatsvindt. Tijdens het inademen komt frisse lucht de longen binnen en vult de longblaasjes. Deze frisse lucht bevat een hogere zuurstofconcentratie vergeleken met het bloed in de longcapillairen rond de longblaasjes.

2. Verspreiding van zuurstof: Het verschil in zuurstofconcentratie tussen de longblaasjes en de longcapillairen zorgt voor een concentratiegradiënt. Zuurstofmoleculen diffunderen vanuit de longblaasjes, waar de concentratie hoger is, naar de longcapillairen, waar de concentratie lager is. Dit proces wordt aangedreven door passieve diffusie en vindt plaats langs de concentratiegradiënt.

3. Ventilatie-perfusie-matching: Bij gezonde personen is er een nauwe afstemming tussen alveolaire ventilatie (de toevoer van frisse lucht naar de longblaasjes) en pulmonale perfusie (de bloedstroom door de longcapillairen). Deze afstemming zorgt ervoor dat er voldoende zuurstoftoevoer naar het bloed in de longcapillairen is.

Als gevolg van deze factoren is de PO2 in de longblaasjes hoger dan in de longaders. Het zuurstofrijke bloed uit de longcapillairen wordt vervolgens naar het hart getransporteerd en naar de rest van het lichaam gepompt, waar het zuurstof aan de weefsels levert.