Volledige reanimatie verwijst naar de uitgebreide en agressieve medische interventie die wordt uitgevoerd in een poging om vitale functies te herstellen bij een patiënt wiens hart en ademhaling zijn gestopt. Het is een noodprocedure met hoge inzet, met als hoofddoel het herstellen van de bloedsomloop en oxygenatie van de hersenen en andere cruciale organen.

Volledige reanimatie impliceert doorgaans een gecoördineerde inspanning van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg met behulp van verschillende technieken en medische apparatuur, waaronder:

1. Borstcompressies: Uitgevoerd door het geven van stevige, snelle borstcompressies om de kunstmatige bloedtoevoer naar het hart en de hersenen in stand te houden.

2. Kunstmatige ademhaling (reddingsademhaling): Het verstrekken van beademingen om zuurstof naar de longen te brengen en de ventilatie te ondersteunen. Dit kan worden gedaan door middel van mond-op-mondbeademing, zakmaskerventilatie of een mechanische ventilator.

3. Defibrillatie: Als het hart van de patiënt zich in een schokbaar ritme bevindt (ventrikelfibrilleren of ventriculaire tachycardie), kan een automatische externe defibrillator (AED) of een handmatige defibrillator worden gebruikt om een ​​gecontroleerde elektrische schok toe te dienen om het normale hartritme te herstellen.

4. Intraveneuze (IV) toegang: Door intraveneuze toegang tot stand te brengen, kunnen medicijnen en vloeistoffen worden toegediend om de toestand van de patiënt te ondersteunen, zoals epinefrine, atropine en vloeistoffen voor volumevervanging.

5. Geavanceerd luchtwegbeheer: In sommige gevallen kan intubatie nodig zijn om de luchtwegen veilig te stellen en een efficiënte ademhaling te vergemakkelijken. Dit kan worden gedaan met behulp van endotracheale intubatie of een supraglottisch luchtwegapparaat.

6. Toezicht en voortdurende zorg: Reanimatie-inspanningen omvatten het continu monitoren van de vitale functies van de patiënt, zoals hartslag, bloeddruk, zuurstofverzadiging en pupillen. Aanvullende medische behandelingen en interventies kunnen worden gestart op basis van de specifieke behoeften van de patiënt.

Het doel van volledige reanimatie is het in stand houden van vitale functies totdat de onderliggende oorzaak van de hartstilstand kan worden geïdentificeerd en behandeld. Het is een tijdgevoelige procedure die snelle en gecoördineerde actie van getraind medisch personeel vereist om de kansen op succesvolle reanimatie en overleving op de lange termijn van de patiënt te vergroten.