Thermoplastische materialen of polymeren zijn kunststoffen die, eenmaal gevormd door hitte en druk, opnieuw kunnen worden gevormd door opnieuw verwarmen. Deze hervorming kan vele malen worden herhaald (vandaar “thermoplastisch”). Deze verandering, of het vermogen om te vloeien bij verhitting, is te wijten aan de beweging van moleculen met lange keten waaruit het polymeer bestaat. Deze eigenschap heeft thermoplasten zeer belangrijk gemaakt voor recycling, omdat schroot en bijproducten opnieuw kunnen worden gesmolten en in nieuwe vormen kunnen worden omgezet, waardoor de behoefte aan nieuw plastic afneemt. Een andere term die wordt gebruikt om naar dit materiaal te verwijzen is TS-materiaal. Voorbeelden van thermoplastische polymeren zijn polyethyleen, polypropyleen, polyvinylchloride (PVC), polystyreen (vaak Styrofoam® genoemd wanneer geëxpandeerd met luchtbellen) en de verschillende vormen van Teflon®.

In tegenstelling tot thermohardende polymeren of kunststoffen, die bij verhitting ook zacht en vloeibaar worden, maar vervolgens een blijvende vorm aannemen. Thermohardende artikelen worden doorgaans afgebroken in plaats van te smelten bij herhaaldelijk opnieuw verwarmen.