1. Adsorptie aan het bacteriële celoppervlak:Cetylpyridinium heeft een positieve lading (kationisch), terwijl het bacteriële celmembraan negatief geladen is (anionisch). Door deze elektrostatische aantrekking kan cetylpyridinium aan het bacteriële celoppervlak adsorberen.
2. Verstoring van het celmembraan:Eenmaal geadsorbeerd verstoort cetylpyridinium de integriteit van het bacteriële celmembraan. Het dringt zichzelf in het membraan binnen, waardoor de celinhoud lekt en essentiële membraanfuncties worden verstoord.
3. Denaturatie van eiwitten en enzymen:Cetylpyridinium heeft ook het vermogen om eiwitten en enzymen in de bacteriële cel te denatureren. Deze denaturatie leidt tot de inactivatie van cruciale enzymen die betrokken zijn bij het cellulaire metabolisme en de voortplanting, wat uiteindelijk leidt tot celdood.
4. Lekkage van cellulaire inhoud:Het beschadigde celmembraan verliest zijn vermogen om de interne omgeving van de cel in stand te houden. Dit resulteert in lekkage van cellulaire inhoud, inclusief vitale ionen, metabolieten en eiwitten, wat de cellulaire functies verder verstoort en tot celdood leidt.
Naast de antibacteriële effecten vertoont cetylpyridinium ook antischimmel- en antivirale eigenschappen. Het is echter belangrijk op te merken dat cetylpyridinium over het algemeen niet effectief is tegen bepaalde bacteriesporen, zoals die van het geslacht Clostridium.
Het is de moeite waard te vermelden dat de exacte werkingsmechanismen en het antimicrobiële spectrum van cetylpyridinium kunnen variëren, afhankelijk van de specifieke formulering en concentratie die in verschillende producten wordt gebruikt.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win