Thalidomide is een medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van multipel myeloom, een vorm van bloedkanker. Het werd voorheen aan zwangere vrouwen voorgeschreven om ochtendmisselijkheid te behandelen, maar het bleek ernstige geboorteafwijkingen te veroorzaken en werd in de jaren zestig in veel landen verboden.

Thalidomide werkt door het moduleren van de immuunfunctie en angiogenese. Het is effectief tegen multipel myeloom omdat het de groei remt van nieuwe bloedvaten die de kankercellen voeden. Thalidomide kan ook andere effecten hebben, zoals het verminderen van ontstekingen en het verbeteren van de activiteit van de immuuncellen.

Thalidomide wordt meestal in combinatie met andere medicijnen ingenomen, zoals dexamethason en melfalan. De aanbevolen dosis en toedieningsfrequentie variëren afhankelijk van de individuele toestand van de patiënt.

Vaak voorkomende bijwerkingen van thalidomide zijn slaperigheid, obstipatie, misselijkheid, braken en diarree. Zeldzame maar ernstige bijwerkingen zijn onder meer perifere neuropathie (zenuwbeschadiging), bloedstolsels, leverschade en huiduitslag. Thalidomide kan ook geboorteafwijkingen veroorzaken als het tijdens de zwangerschap wordt ingenomen.

Thalidomide wordt niet aanbevolen voor gebruik door zwangere vrouwen of mannen die van plan zijn een kind te verwekken. Vrouwen die zwanger kunnen worden, mogen thalidomide niet gebruiken tenzij zij effectieve anticonceptie gebruiken. Mannen die thalidomide gebruiken, moeten condooms gebruiken om te voorkomen dat ze een kind verwekken.

Thalidomide kan een wisselwerking hebben met veel medicijnen, waaronder:

* Anticoagulantia (bloedverdunners), zoals warfarine

* Azool-antischimmelmiddelen, zoals fluconazol en ketoconazol

* Antidepressiva , zoals imipramine en venlafaxine

* Antihistaminica , zoals difenhydramine en loratadine

* Anticonvulsiva , zoals carbamazepine en fenytoïne

Het is belangrijk dat u uw arts vertelt over alle medicijnen die u gebruikt voordat u met thalidomide begint.

Thalidomide kan een zeer effectieve behandeling zijn voor multipel myeloom, maar het is belangrijk om de potentiële risico's en voordelen van de therapie af te wegen.