In de Griekse mythologie is Medusa een monster, een Gorgon , een van de drie monsterlijke zussen die bekend staan ​​als de Gorgons. Volgens Hesiodus en Aeschylus was ze een van de drie monsterlijke Gorgonen, geboren uit Phorcys en Ceto; latere mythen maken haar tot de dochter van de zeegod Phorcys en een gorgon. De Gorgonen leefden aan de meest westelijke rand van de wereld, aan de rand van de nacht – in het land rond de Hespereides-dochters van de nacht.

Volgens de meeste legendes was Medusa oorspronkelijk een mooi meisje dat Poseidon verleidde in de tempel van Athene. Als straf veranderde Athena Medusa en haar twee Gorgon-zussen in monsterlijke en lelijke wezens, omdat ze voorheen een grote schoonheid bezaten. Er wordt ook gezegd dat alleen haar blik, als gevolg van de vloek van Athene, alle levende wezens in steen veranderde en dat haar hoofd een krachtige talisman bleef. Andere mythologieën zeggen dat slechts één van de zussen, Stheno, dat kon doen, dus Medusa had oorspronkelijk misschien niet dat unieke kenmerk. Perseus doodde Medusa op beroemde wijze door een gespiegeld schild te gebruiken om te voorkomen dat hij rechtstreeks naar haar keek, en onthoofde haar terwijl ze sliep. De mythe stelt dat hij gevleugelde sandalen gebruikte die Hermes hem had gegeven om aan haar achtervolgende zussen te ontsnappen. Andere legendes beweren dat hij hen simpelweg te slim af was. Er wordt gezegd dat Poseidon de druppels bloed die uit haar dode lichaam lekten, nam en deze op koralen en zeeplanten plaatste, waardoor ze kleur kregen.