Besnijdenis als religieuze praktijk vindt zijn oorsprong in oude culturen en wordt om verschillende niet-religieuze redenen beoefend.

De associatie van besnijdenis met God en religieus geloof is vooral gekoppeld aan specifieke overtuigingen en rituelen binnen bepaalde religieuze tradities.

In het geval van het jodendom wordt de besnijdenis gezien als een verbond tussen God en het Joodse volk, bekend als de 'Brit Milah'. Dit ritueel is gebaseerd op het geloof dat God Abraham, de bijbelse patriarch, opdroeg zichzelf en zijn nakomelingen te besnijden als teken van hun toewijding en toewijding aan God.

Binnen de moslimtraditie wordt besnijdenis ook beoefend als een religieuze naleving, hoewel dit niet expliciet verplicht wordt gesteld in de Koran. Het wordt gezien als een manier om het voorbeeld van de profeet Mohammed te volgen en als een daad van hygiëne en zuivering.

Het is belangrijk op te merken dat de besnijdenis een ritueel is dat in verschillende religieuze en culturele contexten wordt beoefend, en dat het niet exclusief is voor een bepaalde religie of geloofssysteem.