De term "normale zoutoplossing" komt van het concept van "normaliteit", een oudere meeteenheid voor concentratie in de chemie. Een normale oplossing is een oplossing die één equivalent opgeloste stof per liter oplossing bevat. In het geval van natriumchloride (NaCl) is het equivalentgewicht gelijk aan het molecuulgewicht gedeeld door de valentie (lading) van het ion. Voor NaCl is het molecuulgewicht 58,44 g/mol en de valentie 1. Daarom is het equivalentgewicht van NaCl 58,44 g/mol / 1 =58,44 g/mol.

Een normale zoutoplossing bevat 1 equivalent NaCl per liter oplossing. Dit betekent dat het 58,44 gram NaCl bevat, opgelost in 1 liter water. De concentratie van normale zoutoplossing wordt vaak uitgedrukt als een percentage van gewicht/volume (w/v), wat in dit geval 0,9% is (58,44 g / 6000 ml * 100). Daarom wordt normale zoutoplossing ook wel 0,9% zoutoplossing genoemd.

De term "normale zoutoplossing" wordt vaak door elkaar gebruikt met "fysiologische zoutoplossing" of "isotone zoutoplossing". Fysiologische zoutoplossing is een oplossing die een vergelijkbare osmotische druk heeft als die van menselijk bloed, namelijk ongeveer 7,4 atm. Isotone zoutoplossing is een oplossing die dezelfde osmotische druk heeft als een specifieke vloeistof of weefsel. In de context van medisch gebruik verwijzen "normale zoutoplossing" en "fysiologische zoutoplossing" doorgaans naar dezelfde oplossing, namelijk een natriumchlorideoplossing van 0,9% w/v.