De deoxyribose-suikerfosfaat-ruggengraat van nucleotideketens zou er nogal ongebruikelijk uitzien als purines alleen met pyrimidines gepaard zouden gaan, en pyrimidines alleen met pyrimidines. Dit komt omdat purines en pyrimidines verschillend van grootte zijn. Purines hebben een dubbele ringstructuur, terwijl pyrimidines een enkele ringstructuur hebben. Dit verschil in grootte zou ervoor zorgen dat de nucleotideketens ongelijkmatig zijn, waarbij de purines verder uit de ruggengraat steken dan de pyrimidines. Dit zou het voor de nucleotideketens moeilijk maken om de reguliere A-vorm of B-vorm dubbele helixstructuren te vormen.

Bovendien zouden de regels voor het paren van basen anders zijn als purines alleen met pyrimidines gepaard zouden gaan. In plaats van de Watson-Crick-basenparen, die A-T en G-C zijn, zouden we A-C- en G-T-paren hebben. Deze paren zouden niet zo stabiel zijn als de Watson-Crick-paren, en de kans zou groter zijn dat ze uiteenvallen. Dit zou het DNA minder stabiel maken en vatbaarder maken voor mutaties.

Over het geheel genomen zou de deoxyribose-suikerfosfaat-ruggengraat van nucleotideketens er heel anders uitzien als purines alleen met pyrimidines gepaard zouden gaan, en pyrimidines alleen met pyrimidines. De nucleotideketens zouden ongelijk zijn, de regels voor baseparing zouden anders zijn en het DNA zou minder stabiel zijn.