Een labrumscheur verwijst naar een beschadiging of scheur in het labrum, een vezelkraakbeenstructuur in de schouder. Het labrum is een ringvormige rand die de glenoïdholte (kom) van het schoudergewricht omringt. Het verdiept de koker, voegt stabiliteit toe en helpt de bal van het bovenarmbeen (humerus) binnen de koker te houden.

Tranen in het labrum kunnen om verschillende redenen optreden:

1. Trauma:Labrale tranen kunnen het gevolg zijn van acute traumatische gebeurtenissen, zoals een val, ontwrichting of een directe klap op de schouder. Dit soort blessures komt vaker voor bij atleten en personen die zich bezighouden met activiteiten met een hoge impact.

2. Herhaalde bewegingen:Chronisch overmatig gebruik of repetitieve activiteiten boven het hoofd, zoals sporten of vaak zware voorwerpen tillen, kunnen na verloop van tijd leiden tot een geleidelijke labrumscheur.

3. Degeneratieve veranderingen:Naarmate individuen ouder worden, kan het labrum slijtage ervaren, waardoor het gevoeliger wordt voor scheuren. Leeftijdsgebonden degeneratieve processen kunnen het labrum verzwakken, waardoor het zelfs bij minimaal trauma vatbaar wordt voor tranen.

4. Onderliggende aandoeningen:Bepaalde aandoeningen kunnen het risico op labrumscheuren vergroten, zoals instabiliteit van het schoudergewricht, botafwijkingen of defecten in de structuur van het labrum.

Symptomen van een labrumscheur kunnen zijn:

1. Pijn:Pijn in de schouder, vooral bij het bewegen van de arm in bepaalde posities of tijdens het uitvoeren van specifieke activiteiten, is een veel voorkomend symptoom.

2. Klikken of vangen:Een labrumscheur kan een vangend, vergrendelend of klikkend gevoel in de schouder veroorzaken wanneer deze in bepaalde richtingen wordt bewogen.

3. Beperkt bewegingsbereik:Het bewegingsbereik van de aangedane schouder kan verminderd zijn als gevolg van pijn of vastlopen.

4. Instabiliteit:Sommige personen met een labrumscheur kunnen een gevoel van instabiliteit ervaren of dat de schouder uit de kom glijdt.

5. Zwakte:Schouderzwakte kan ook in verband worden gebracht met een gescheurd labrum, vooral bij het uitvoeren van bepaalde bewegingen of het tillen van voorwerpen.

De diagnose van een labrumscheur omvat doorgaans een lichamelijk onderzoek van de schouder, een grondige evaluatie van de symptomen en beeldvormende tests, zoals een MRI of een echografie, om het labrum zichtbaar te maken.

De behandeling van een labrumscheur kan variëren, afhankelijk van de ernst en aard van de scheur, evenals van de algehele gezondheid van het individu. Niet-chirurgische opties, zoals rust, fysiotherapie en ontstekingsremmende medicijnen, kunnen in eerste instantie worden aanbevolen. In gevallen waarin conservatieve maatregelen geen verlichting bieden, kan een chirurgische ingreep, arthroscopisch labrumherstel, worden overwogen om het labrum te herstellen en de schouderfunctie te verbeteren.