ICD-9-codering, of International Classification of Diseases, 9th Revision, is een systeem van alfanumerieke codes dat wordt gebruikt om ziekten en verwondingen te classificeren met het oog op terugbetaling, onderzoek en toezicht op de volksgezondheid. Het is ontwikkeld door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en is het meest gebruikte systeem voor ziekteclassificatie ter wereld.

ICD-9-codes bestaan ​​uit een reeks van drie tot vijf cijfers, waarbij elk cijfer een ander niveau van specificiteit vertegenwoordigt. Het eerste cijfer vertegenwoordigt het hoofdstuk, het tweede cijfer vertegenwoordigt de categorie, het derde cijfer vertegenwoordigt de subcategorie en het vierde en vijfde cijfer vertegenwoordigen specifieke diagnoses. De code 486 vertegenwoordigt bijvoorbeeld longontsteking, waarbij 4 ziekten van het ademhalingssysteem vertegenwoordigt, 8 longontsteking vertegenwoordigt en 6 niet-gespecificeerde longontsteking vertegenwoordigt.

ICD-9-codes worden gebruikt door zorgverleners, verzekeringsmaatschappijen en overheidsinstanties om gezondheidsgegevens bij te houden en te beheren. Ze worden ook gebruikt voor onderzoeksdoeleinden, zoals het bestuderen van de incidentie en prevalentie van ziekten, en voor toezicht op de volksgezondheid, zoals het volgen van de verspreiding van infectieziekten.

ICD-9 werd in oktober 2015 vervangen door ICD-10, maar wordt in sommige omgevingen nog steeds gebruikt.