De hoofdregel bij medische codering is om zo specifiek mogelijk te zijn.

Dit betekent dat codeerders de meest specifieke code moeten gebruiken die de toestand of procedure van de patiënt nauwkeurig beschrijft. In plaats van de diagnose van een patiënt te coderen als 'hoofdpijn', moet de codeerder bijvoorbeeld een specifiekere code gebruiken, zoals 'migrainehoofdpijn' of 'spanningshoofdpijn'.

Door zo specifiek mogelijk te zijn, kunnen codeerders ervoor zorgen dat patiënten de juiste vergoeding voor hun medische zorg ontvangen. Ze kunnen ook helpen de kwaliteit van medische gegevens te verbeteren, die kunnen worden gebruikt voor onderzoek en om de resultaten van patiënten te volgen.