Medische termen zijn vaak samengesteld uit standaard woorddelen, inclusief wortels, voor- en achtervoegsels. Hier zijn de meest voorkomende standaardwoorddelen die in medische terminologie worden gebruikt:

Wortels: Wortels vormen de kern of het fundamentele onderdeel van een medische term en brengen de hoofdbetekenis over. De wortel 'cardi' betekent bijvoorbeeld 'hart' en de wortel 'derm' betekent 'huid'.

Voorvoegsels: Voorvoegsels worden aan het begin van een stamwoord toegevoegd om de betekenis ervan te wijzigen. Enkele veel voorkomende voorvoegsels zijn:

- "a-", "an-" betekent "zonder" (bijvoorbeeld bloedarmoede)

- 'hyper-' betekent 'overmatig' of 'boven normaal' (bijvoorbeeld hypertensie)

- 'hypo-' betekent 'deficiënt' of 'lager dan normaal' (bijvoorbeeld hypotensie)

- "inter-" betekent "tussen" (bijvoorbeeld intercostaal)

- "intra-" betekent "binnen" (bijvoorbeeld intramusculair)

- "sub-" betekent "onder" of "onder" (bijvoorbeeld subcutaan)

Achtervoegsels: Achtervoegsels worden aan het einde van een stamwoord toegevoegd om de functie of rol ervan aan te geven. Enkele veel voorkomende achtervoegsels zijn:

- "-itis" betekent "ontsteking" (bijvoorbeeld artritis)

- "-ectomie" betekent "chirurgische verwijdering" (bijvoorbeeld blindedarmoperatie)

- "-tomie" betekent "chirurgische incisie" (bijvoorbeeld laparotomie)

- "-pathie" betekent "ziekte" of "stoornis" (bijvoorbeeld neuropathie)

- "-emia" betekent "bloedaandoening" (bijvoorbeeld bloedarmoede)

- "-algie" betekent "pijn" (bijvoorbeeld neuralgie)

Door wortels, voor- en achtervoegsels te combineren, kunnen medische professionals nauwkeurige en beschrijvende termen creëren om verschillende medische aandoeningen, procedures en behandelingen te beschrijven. Het begrijpen van deze standaardwoorddelen is essentieel voor het nauwkeurig interpreteren en begrijpen van medische terminologie.