Angiotensine is een hormoon dat vasoconstrictie of vernauwing van de bloedvaten veroorzaakt. Het wordt geproduceerd door de nieren als reactie op een lage bloeddruk of een laag bloedvolume. Angiotensine werkt in op de gladde spieren van de bloedvaten, waardoor deze samentrekken en de bloeddruk stijgen. Het stimuleert ook de bijnieren om aldosteron vrij te geven, wat de retentie van natrium en water door de nieren bevordert, waardoor de bloeddruk verder stijgt.

Angiotensine maakt deel uit van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS), een complexe hormonale route die de bloeddruk, de vochtbalans en de elektrolytenbalans reguleert. Wanneer de bloeddruk daalt, geven de nieren renine vrij, dat een eiwit genaamd angiotensinogeen omzet in angiotensine I. Angiotensine I wordt vervolgens omgezet in angiotensine II door een enzym dat angiotensine-converting enzyme (ACE) wordt genoemd. Angiotensine II is de actieve vorm van het hormoon en is verantwoordelijk voor het veroorzaken van vasoconstrictie en het bevorderen van de afgifte van aldosteron.

De RAAS is een belangrijk onderdeel van het bloeddrukregulatiesysteem van het lichaam. Overmatige activering van het RAAS kan echter leiden tot hoge bloeddruk (hypertensie), een belangrijke risicofactor voor hartziekten, beroertes en nierziekten. ACE-remmers en angiotensinereceptorblokkers (ARB's) zijn twee soorten medicijnen die worden gebruikt om hypertensie te behandelen door de RAAS te blokkeren.