Röntgenstraling is een vorm van elektromagnetische straling, vergelijkbaar met zichtbaar licht, maar met veel kortere golflengten. Hierdoor kunnen ze door de meeste objecten heen gaan, maar sommige materialen zijn effectiever in het blokkeren ervan dan andere.

Het vermogen van een materiaal om röntgenstralen te blokkeren hangt af van de dichtheid en het atoomnummer. Dichtheid is een maatstaf voor hoe dicht op elkaar gepakt de atomen in een materiaal zitten, terwijl het atoomnummer het aantal protonen in een atoom is. Hoe hoger de dichtheid en het atoomnummer, des te effectiever een materiaal is in het blokkeren van röntgenstralen.

Enkele van de materialen die het meest effectief zijn in het blokkeren van röntgenstralen zijn:

* Leiding

* Wolfraam

* Staal

* Concreet

* Water

Deze materialen worden vaak gebruikt bij röntgenbeeldvorming om mensen te beschermen tegen onnodige blootstelling aan straling. Zo worden loodschorten door patiënten gedragen tijdens röntgenonderzoeken, en worden met lood beklede wanden gebruikt in röntgenkamers.

Het is belangrijk op te merken dat geen enkel materiaal volledig ondoorzichtig is voor röntgenstralen. Zelfs de meest effectieve materialen laten een deel van de röntgenstraling door, hoewel de hoeveelheid straling die erdoorheen gaat erg klein zal zijn.