Hypoactief delirium (ook bekend als apathisch delirium of rustig delirium ) is een subtype van delirium dat wordt gekenmerkt door een toestand van verminderde gevoeligheid voor de omgeving. Patiënten met een hypoactief delirium kunnen teruggetrokken lijken en niet reageren, met verminderde psychomotorische activiteit en verminderde verbale output. Ze kunnen ook moeite hebben zich te concentreren en wakker te blijven. In sommige gevallen kan hypoactief delirium verward worden met depressie of dementie, maar het is belangrijk om deze aandoeningen te onderscheiden, aangezien delirium mogelijk omkeerbaar is met de juiste behandeling.

Symptomen van hypoactief delirium kunnen zijn:

* Verminderde reactievermogen op de omgeving

* Verminderde psychomotorische activiteit

* Verminderde verbale output

* Moeite met concentreren

* Moeilijk wakker blijven

* Teruggetrokken gedrag

* Apathie

* Onverschilligheid

* Verwarring

* Desoriëntatie

* Geheugenstoornis

* Hallucinaties

* Wanen

Hypoactief delirium kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder:

* Medicijnen

* Alcohol- of drugsmisbruik

* Infecties

* Metabolische stoornissen

* Neurologische aandoeningen

* Psychiatrische aandoeningen

De behandeling van een hypoactief delirium omvat doorgaans:

* Identificeren en behandelen van de onderliggende oorzaak

* Het bieden van ondersteunende zorg

* Medicatie om de symptomen te beheersen

De prognose voor hypoactief delirium hangt af van de onderliggende oorzaak en de ernst van het delirium. Bij een snelle behandeling verdwijnen de meeste gevallen van hypoactief delirium binnen enkele dagen of weken. Sommige gevallen kunnen echter langer aanhouden of overgaan in een ernstiger vorm van delirium.