Hoewel er anekdotische beweringen en demonstraties zijn van verre of verre hypnose, ontbeert het bestaan ​​van een dergelijk fenomeen robuust wetenschappelijk bewijs. Hypnose is over het algemeen afhankelijk van de bereidheid van een persoon om deel te nemen en deel te nemen aan het proces om effectief te zijn. Het vermogen om een ​​individu te hypnotiseren wordt doorgaans bereikt door directe verbale communicatie en interpersoonlijke signalen die een hypnotische relatie tot stand brengen.

Bij de overgrote meerderheid van de wetenschappelijke onderzoeken naar hypnose gaat het om persoonlijke interacties tussen de hypnotiseur en de proefpersoon. Deze onderzoeken tonen aan dat de hypnotiseerbaarheid van persoon tot persoon verschilt en dat effectieve hypnose doorgaans de medewerking van de persoon en een gunstige omgeving vereist.

Beweringen over hypnose op afstand of op afstand vallen vaak in de sfeer van toneelvoorstellingen of anekdotische rapporten die moeilijk te verifiëren en te controleren zijn vanwege factoren als suggestie, verwachting en zelfbedrog.

Sceptici beweren dat zonder de juiste omstandigheden, het opbouwen van een rapport en face-to-face signalen de kans op succesvolle hypnose op afstand ongelooflijk lastig wordt om definitief en consistent aan te tonen.

Hoewel sommige individuen oprecht geloven in hun vermogen om over een afstand te hypnotiseren, is er daarom onvoldoende wetenschappelijk bewijs om de wijdverbreide toepassing en effectiviteit van hypnose op afstand te ondersteunen, afgezien van een mogelijk placebo-effect.