De medische term voor praten tegen jezelf is zelfpraat of interne dialoog. Zelfpraat verwijst naar de interne monoloog die individuen met zichzelf aangaan. Het kan verschillende vormen aannemen, variërend van stille gedachten tot gefluisterde of gesproken woorden. Zelfpraat speelt een belangrijke rol bij het vormgeven van onze gedachten, emoties en gedrag, omdat het van invloed is op de manier waarop we onze ervaringen waarnemen en interpreteren. Hoewel buitensporige of negatieve zelfpraat kan bijdragen aan geestelijke gezondheidsproblemen, kan positieve zelfpraat een waardevol hulpmiddel zijn om met stress om te gaan, zelfvertrouwen op te bouwen en persoonlijke doelen te bereiken.