1. Gemak van beheer: Het orale poliovaccin (OPV) is gemakkelijk toe te dienen, vooral in omgevingen met beperkte middelen waar de toegang tot gezondheidszorgfaciliteiten beperkt kan zijn. Het vaccin kan via de mond worden toegediend, waardoor injecties niet meer nodig zijn en het risico op naaldgerelateerde verwondingen of infecties wordt verminderd.
2. Snelle en langdurige immuniteit: OPV induceert een snelle en langdurige immuniteit tegen poliovirus. Het vaccin bevat levende, verzwakte poliovirussen, die zich in de darmen vermenigvuldigen en de productie van antilichamen stimuleren. Deze antilichamen bieden bescherming tegen toekomstige infecties met het wilde poliovirus. Bovendien kan OPV mucosale immuniteit induceren, wat essentieel is voor het voorkomen van de overdracht van poliovirus van persoon op persoon.
3. Kudde-immuniteit: OPV heeft een hoog vermogen om groepsimmuniteit te induceren. Wanneer een groot deel van de bevolking met OPV wordt gevaccineerd, ontstaat er een beschermende barrière die de circulatie van het wilde poliovirus vermindert. Dit helpt niet-gevaccineerde of ondergevaccineerde personen te beschermen en draagt bij aan de algehele controle en uiteindelijke uitroeiing van polio.
4. Lage kosten en schaalbaarheid: OPV is relatief goedkoop te produceren en gemakkelijk te distribueren en op te slaan, waardoor het geschikt is voor grootschalige vaccinatiecampagnes. De orale toedieningsweg vereenvoudigt ook de logistiek van de vaccinafgifte en verlaagt de kosten die gepaard gaan met opgeleid gezondheidszorgpersoneel en medische apparatuur.
5. Effectief bij massale vaccinatiecampagnes: OPV is op grote schaal gebruikt in massale vaccinatiecampagnes vanwege het gemak van toediening, de lage kosten en het vermogen om kudde-immuniteit te induceren. Als gevolg hiervan heeft OPV een cruciale rol gespeeld in de mondiale uitroeiingspogingen van polio, wat heeft geleid tot een aanzienlijke vermindering van het aantal poliogevallen wereldwijd.
Hoewel OPV zeer effectief is geweest bij het beheersen en uitroeien van polio, is het ook in verband gebracht met een klein risico op vaccin-geassocieerde paralytische poliomyelitis (VAPP), die wordt veroorzaakt door het vaccinvirus zelf. Als gevolg hiervan zijn sommige landen overgestapt van OPV naar het geïnactiveerde poliovaccin (IPV), dat via injectie wordt toegediend en geen risico op VAPP met zich meebrengt. OPV blijft echter in bepaalde contexten een essentieel hulpmiddel, vooral tijdens de respons op uitbraken of in regio's waar het risico op infectie met het wilde poliovirus groot is.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win