Hoewel de medische renaissance belangrijke ontdekkingen en vooruitgang in de medische kennis met zich meebracht, was hun onmiddellijke praktische impact op behandelingen in de periode 1500-1700 om verschillende redenen relatief beperkt:

1. Beperkte verspreiding van kennis: Medische kennis en ontdekkingen waren vaak beperkt tot een kleine groep wetenschappers en praktijkmensen, waardoor het een uitdaging werd voor een bredere verspreiding en adoptie door artsen. Informatie werd vaak gedeeld via handgeschreven manuscripten, waardoor de toegankelijkheid werd beperkt.

2. Onvolledig begrip van het menselijk lichaam: Ondanks de toegenomen belangstelling voor anatomie en fysiologie waren er nog steeds aanzienlijke hiaten in het begrip van het menselijk lichaam en de manier waarop ziekten het beïnvloedden. Dit gebrek aan uitgebreide kennis belemmerde de ontwikkeling van effectieve behandelingen.

3. Relatief primitieve behandelmethoden: Veel van de behandelingen in deze periode waren nog steeds geworteld in traditionele overtuigingen, kruidengeneesmiddelen en aderlatingen, die een beperkte effectiviteit hadden. De acceptatie van nieuwe ontdekkingen en praktijken stuitte op weerstand van gevestigde medische tradities.

4. Chirurgische beperkingen: Chirurgische procedures waren beperkt vanwege het gebrek aan anesthesie, de juiste chirurgische technieken en infectiebeheersing. Pogingen tot complexe operaties leidden vaak tot mislukte resultaten en ontmoedigden wijdverbreide chirurgische ingrepen verder.

5. Gebrek aan gestandaardiseerd medisch onderwijs: Het medisch onderwijs was niet gestandaardiseerd en veel beoefenaars vertrouwden op stage en persoonlijke ervaring in plaats van op formele training gebaseerd op wetenschappelijke principes. Dit resulteerde in verschillen in kennis en praktijken tussen verschillende artsen.

6. Overheersende bijgeloof en overtuigingen: Bijgelovige overtuigingen en volksremedies waren in deze tijd wijdverspreid, wat leidde tot behandelingen die mogelijk ineffectief of zelfs schadelijk waren. Het duurde geruime tijd voordat evidence-based geneeskunde geaccepteerd werd.

7. Socio-economische factoren: De toegang tot medische zorg was voor de meerderheid van de bevolking beperkt vanwege sociaal-economische redenen. Medische vooruitgang was vaak voorbehouden aan de rijken en goed opgeleiden, terwijl de meerderheid van de mensen afhankelijk was van traditionele genezers en volksremedies.

8. Conflict met religieuze overtuigingen: Sommige ontdekkingen, zoals de verwerping van de theorieën van Galenus, daagden religieuze leringen en overtuigingen uit, wat leidde tot weerstand en onwil onder beoefenaars die vreesden de religieuze doctrine tegen te spreken.

9. Gebrek aan preventieve maatregelen: Het belang van hygiëne, sanitaire voorzieningen en preventieve maatregelen werd niet algemeen erkend, wat bijdroeg aan het voortduren van infectieziekten en epidemieën gedurende deze periode.

Ondanks deze beperkingen legden de ontdekkingen en vorderingen van de medische renaissance de basis voor toekomstige ontwikkelingen en de uiteindelijke modernisering van medische praktijken in de daaropvolgende eeuwen.