De term ‘giftige mannelijkheid’ werd voor het eerst gebruikt in de jaren tachtig door wetenschappers en activisten om de negatieve aspecten van traditionele mannelijkheid te beschrijven. De term werd oorspronkelijk populair in de Verenigde Staten, maar heeft zich sindsdien verspreid naar andere Engelssprekende landen en wordt nu veel gebruikt in academische en populaire discussies over gender.

Er bestaat geen eenduidige definitie van giftige mannelijkheid, maar deze wordt over het algemeen gebruikt om de manieren te beschrijven waarop traditionele mannelijkheid mannen en vrouwen kan schaden. Enkele veel voorkomende kenmerken van giftige mannelijkheid zijn:

* De nadruk op fysieke kracht en dominantie

* Het onderdrukken van emoties

* De behoefte om de controle te hebben

* De objectivering van vrouwen

* Het gebruik van geweld om problemen op te lossen

Toxische mannelijkheid kan een negatieve invloed hebben op de fysieke en mentale gezondheid van mannen, evenals op hun relaties met vrouwen en kinderen. Het kan ook bijdragen aan geweld, discriminatie en andere sociale problemen.

De afgelopen jaren is er een groeiende beweging geweest om giftige mannelijkheid aan te vechten en positievere vormen van mannelijkheid te bevorderen. Deze beweging wordt geleid door mannen en vrouwen uit alle lagen van de bevolking, en draagt ​​bij aan het creëren van een meer inclusieve en rechtvaardige wereld.