De energie die wordt gebruikt om de lichaamstemperatuur op peil te houden, komt uiteindelijk vrij als warmte.

Om een ​​stabiele lichaamstemperatuur te behouden, past het lichaam de snelheid van de warmteproductie aan (door de stofwisseling te verhogen of te verlagen) en de snelheid van het warmteverlies (door de verwijding of vernauwing van de bloedvaten in de huid aan te passen, waardoor meer of minder bloedstroom mogelijk is en warmteoverdracht). Wanneer het lichaam sneller warmte produceert of absorbeert dan deze kan afvoeren, verandert de kerntemperatuur van het lichaam dienovereenkomstig.

Alle energie die wordt gebruikt voor cellulaire functies, inclusief de energie die betrokken is bij het handhaven van de lichaamstemperatuur, wordt uiteindelijk omgezet in warmte. Volgens de wetten van de thermodynamica kan energie niet worden gecreëerd of vernietigd, maar kan deze wel worden overgedragen en getransformeerd. In dit geval komt de energie die wordt gebruikt voor cellulaire processen terecht in de vorm van thermische energie (warmte) die vrijkomt in de omgeving of voor andere doeleinden in het lichaam wordt gebruikt.