De ontwikkeling van de islamitische geneeskunde was om verschillende redenen belangrijk:

Bevordering van medische kennis en praktijken:moslimartsen hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de geneeskunde door de medische kennis van oude beschavingen zoals Griekenland, Rome, India en Perzië te synthetiseren met hun eigen observaties, experimenten en innovaties.

Ze behielden, breidden en verspreidden deze kennis door middel van medische verhandelingen, encyclopedieën en commentaren, en richtten instellingen op zoals ziekenhuizen, klinieken en medische scholen. Deze instellingen boden locaties voor onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg.

Wetenschappelijke onderzoeken en dissecties:Moslimgeleerden propageerden de empirische benadering van de geneeskunde, waarbij observaties en dissecties werden gebruikt voor nauwkeurige diagnose en behandeling. Deze aanpak vergemakkelijkte een meer op bewijsmateriaal gebaseerd begrip van de menselijke anatomie, fysiologie en pathologie.

Farmacie, scheikunde en farmacologie:islamitische alchemisten en scheikundigen ontwikkelden nieuwe technieken en verfijnden bestaande technieken voor het extraheren en zuiveren van verschillende stoffen die in de farmacologie worden gebruikt. Dit leidde tot de ontdekking van verschillende medicijnen en remedies. Ze introduceerden nieuwe methoden voor de bereiding van medicijnen, zoals destillatie, en ontwikkelden de discipline van de farmacie.

Chirurgische innovaties:Moslimartsen boekten vooruitgang op het gebied van chirurgische technieken en instrumenten en droegen bij aan de ontwikkeling van chirurgische vakgebieden zoals oogheelkunde, tandheelkunde en orthopedische operaties.

Ziekenhuizen:Moslims waren pioniers in het opzetten van ziekenhuizen als medische instellingen die diagnose, behandeling en onderwijs combineerden. Ziekenhuizen zoals het Al-Mansuri-ziekenhuis in Bagdad stonden bekend als centra van uitmuntendheid voor medische zorg en geavanceerde faciliteiten voor patiënten en medische professionals.

Cross-culturele uitwisseling:Het kosmopolitische karakter van islamitische samenlevingen vergemakkelijkte interacties tussen wetenschappers en praktijkmensen uit verschillende culturen, wat leidde tot een kruisbestuiving van ideeën en medische kennis. De vertaling van medische teksten uit verschillende talen in het Arabisch en de daaropvolgende overdracht ervan naar andere regio's via handel en wetenschap hebben bijgedragen aan de verspreiding van medische kennis over verschillende regio's, wat ook de Europese geneeskunde heeft beïnvloed.

Over het geheel genomen vertegenwoordigt de ontwikkeling van de islamitische geneeskunde een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van de wetenschap, de geneeskunde en de volksgezondheid. De impact ervan vormde de medische praktijk, droeg bij aan de vooruitgang van de medische kennis en bevorderde het holistische welzijn van de samenleving.