Het is niet mogelijk om een ​​volledig kiemvrije tong te hebben, omdat de mond een natuurlijk reservoir is voor een grote verscheidenheid aan micro-organismen. Bacteriën, schimmels en virussen gedijen in de warme, vochtige omgeving van de mond en vormen een complex ecosysteem dat bekend staat als het orale microbioom.

De tong, een spierorgaan dat voortdurend wordt blootgesteld aan speeksel, voedseldeeltjes en andere stoffen, biedt een ideale leefomgeving voor deze micro-organismen. Verschillende onderzoeken hebben honderden verschillende bacteriesoorten geïdentificeerd die zich op de tong bevinden, waarbij sommige schattingen suggereren dat er meer dan duizend soorten aanwezig kunnen zijn. Deze bacteriën behoren tot verschillende geslachten, waaronder onder meer Streptococcus, Lactobacillus, Actinomyces en Fusobacterium.

Terwijl sommige bacteriën op de tong onschadelijk of zelfs heilzaam zijn, kunnen andere bijdragen aan mondgezondheidsproblemen zoals gaatjes, tandvleesaandoeningen en een slechte adem. Het is echter belangrijk op te merken dat de aanwezigheid van bacteriën op de tong niet noodzakelijkerwijs een indicatie is voor een slechte mondhygiëne. Regelmatig poetsen en flossen kan de meeste van deze bacteriën helpen verwijderen, maar het elimineren ervan is niet haalbaar of zelfs noodzakelijk.

In feite is het handhaven van een bepaald niveau van microbiële diversiteit in de mond essentieel voor de algehele mondgezondheid. Het orale microbioom speelt een cruciale rol bij het afbreken van voedsel, het voorkomen van kolonisatie door schadelijke micro-organismen en het stimuleren van het immuunsysteem. Het verstoren van dit delicate evenwicht door overmatige antibacteriële maatregelen kan onbedoelde gevolgen hebben en mogelijk het risico op bepaalde orale aandoeningen vergroten.

Hoewel het misschien niet mogelijk is om een ​​kiemvrije tong te bereiken, kan het beoefenen van goede mondhygiënegewoonten, waaronder regelmatig poetsen, flossen en tongreiniging, helpen een gezond evenwicht van orale micro-organismen te behouden en het risico op mondgezondheidsproblemen te verminderen.