De term " cellulair geheugen " betrekking op een hypothese over het lichaam voorgestelde mogelijkheid om informatie buiten de hersenen . Actieve GSM- geheugen , dus verwijst naar een persoon hypothetische vermogen om te herinneren en reageren op die informatie . Hoewel er veel anekdotisch bewijs voor het bestaan ​​en de werkzaamheid van cellulair geheugen , blijft unsubstantiated op empirische gegevens . Voorgesteld actiemiddel

geen samenhangende werkwijze voor de activering van cellulaire geheugen is succesvol als de tijd van publicatie voorgesteld . Er is een aantal onderzoeken die getuigt van het feit dat sommige organen , zoals het hart , hebben onafhankelijke zenuwstelsel die hen in staat zelfregulerend . Een principe van cellulaire geheugen theorie is dat deze miniatuur netwerken de mogelijkheid om informatie te houden kan hebben . Echter , deze hypothese is niet onderbouwd .
Anekdotisch bewijs

Er is wat anekdotisch bewijs waaruit blijkt dat de geldigheid van het cellulaire geheugen hypothese . Een typische anekdote mag een eerder toondoof patiënt snel een instrument beheersen na het ontvangen van een orgaan gedoneerd door een volleerd muzikant betrekken . Voorstanders van het cellulaire geheugen theorie beweren dat de nodige informatie een of andere manier in de gedoneerde weefsels voor de volgende opname werd geweven door de ontvanger van het orgel . Geen mechanismen die een dergelijke overdracht kan plaatsvinden zijn voorgesteld of ontdekt op het moment van publicatie .
Kritiek

Een punt van kritiek cellulair geheugen hypothese is dat het is falsifieerbaar , want er is geen manier om een ​​laboratoriumtest te ontwikkelen om vast te stellen wat een patiënt kende vóór de ontvangst van een orgaantransplantatie . Een patiënt die getuigt van een duidelijke verbetering van muzikale vaardigheid onmiddellijk na de transplantatie van een orgaan van een concertpianist kan gewoon niet bewust van de ware omvang van zijn muzikale vaardigheid voor de operatie zijn geweest . Ook is er geen manier om de mogelijkheid dat hij eenvoudig kan liggen voor het ontvangen van aandacht sluiten . Een tweede punt van kritiek is dat de voorstanders van actieve GSM- geheugen een biologisch mechanisme waardoor herinneringen buitenkant van de hersenen kan worden opgeslagen niet hebben voorgesteld . Een derde gemeenschappelijk punt van kritiek is dat de zogenaamde " ontvangen herinneringen " zijn over het algemeen zeer subjectief en zijn veel meer kans om voorbeelden van valse herinneringen syndroom dan iets anders.
False Memory Syndrome

Anekdotes betrekking tot het bestaan ​​en de werkzaamheid van cellulair geheugen kunnen voorbeelden van valse memory syndrome . Valse herinnering syndroom is een aandoening waarbij de identiteit van een persoon wordt beïnvloed door herinneringen die , buiten het medeweten van de patiënt , feitelijk onjuist . Het menselijk geheugen is zeer kneedbaar en beïnvloed door invloeden van buitenaf . Dit kan leiden tot het ontstaan ​​van valse overtuigingen die een persoon onnauwkeurig categoriseert als herinneringen . Indien de oprichting van dergelijke valse herinneringen volgt een traumatische gebeurtenis zoals een orgaantransplantatie , kan de patiënt deze nieuwe 'herinneringen' misattribute aan de verwerving van het nieuwe orgel .