Orale chelatietherapie is een behandeling gebruikt om het lichaam van gifstoffen te ontdoen . De patiënt slikt een chelaatvormer , die bindt aan de toxines. Na verloop van tijd worden de toxinen verdreven uit het lichaam . Mondelinge chelatietherapie is een relatief nieuwe therapie en bewijzen over de werkzaamheid is beperkt. Net als met de bekende intraveneuze chelatie , er bijwerkingen geassocieerd met deze therapie . Wat is chelatietherapie ?

Chelatietherapie wordt gebruikt om zware metalen vergiftiging te behandelen , hypercalciëmie ( opbouw van calcium in het lichaam ) , digitalis toxiciteit en vasculaire problemen in verband met hart-en vaatziekten . Er zijn twee soorten chelatie : intraveneuze en orale . Mondelinge chelatietherapie meestal gaat het nuttigen van een vloeistof of pillen die een chelaatvormer bevatten . Deze chemische bindt aan toxinen in het lichaam en de resulterende verbinding wordt uitgescheiden uit het lichaam . Ethyleendiaminetetraazijnzuur ( EDTA ) is een van de meest voorkomende cheleringsmiddelen .
Geschiedenis

chelatietherapie maakt gebruik van een chemische oplossing , zoals EDTA te binden aan schadelijke stoffen in de instantie om ze uit de bloedbaan . Chelatietherapie is gebruikt sinds de jaren 1940 voor de behandeling van vergiftiging met zware metalen kwik , lood en cadmium . Onderzoek in de jaren 1960 aangegeven het mogelijke gebruik van chelatietherapie om verstopte slagaders te behandelen.
Chelatietherapie voor Atherosclerose

Ongeveer 100.000 mensen per jaar krijgen EDTA chelatietherapie voor atherosclerose , de medische term voor verharding van de slagaders en andere vasculaire aandoeningen . Toch heeft deze toepassing van EDTA chelatietherapie niet goedgekeurd door de FDA en klinische studies hebben niet de effectiviteit bewezen . Het Nationaal Centrum voor complementaire en alternatieve geneeskunde is bezig met een periode van vijf jaar , $ 30.000.000 studie om te bepalen of chelatie is een effectieve behandeling voor de symptomen van hart-en vaatziekten .
Mondelinge chelatietherapie versus intraveneuze chelatietherapie

Intraveneuze chelatietherapie is gebruikt voor de komende decennia zware metalen vergiftiging te behandelen. Mondelinge chelatietherapie is een nieuwere vorm van therapie en een groot deel van het bewijs ter ondersteuning van het anekdotisch . In een studie van de Universiteit van Goteberg , Zweden , orale chelatietherapie met penicillamine ( PCA ) was even effectief als intraveneuze chelatietherapie met Calciumdinatrium Versenate ( Ca - EDTA ) in de meeste gevallen van loodvergiftiging . Ernstige gevallen echter vereist intraveneuze therapie . Orale chelatie met Ca - EDTA leverde geen goede resultaten en de Ca - EDTA - loodverbinding die resulteerde leek te worden geabsorbeerd door het maagdarmkanaal veroorzaken .
Bijwerkingen

tijdens chelatietherapie , gifstoffen verlaten het lichaam in de urine , ontlasting en zweet en vocht en voedingsstoffen worden uitgescheiden met de giftige stoffen . Daarom zijn de meeste van de bijwerkingen van orale chelatie zijn aan het verlies van vocht en voedingsstoffen . Sommige patiënten kunnen vermoeidheid als gevolg van een verlies van voedingsstoffen tijdens het proces van chelatie . Lage bloedsuiker en uitdroging kan hoofdpijn veroorzaken . Krampen optreden en wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een verlies van magnesium of uitdroging door overmatig zweten . Verarmd zink of vitamine B - 6 niveaus kan leiden tot huidirritatie. Convulsies of gewrichtspijn kan optreden als de dosering van de chelaatvormer te hoog is .
Voorzorgsmaatregelen

Chelaatvormers kunnen interfereren met bepaalde medicijnen en vitaminen en mineralen te verminderen in de lichaam. Sterke afname van bepaalde voedingsstoffen , zoals calcium , kan leiden tot ernstige gevolgen . Chelatietherapie kan dodelijk zijn als het lichaam ervaart een grote daling van de calcium , een aandoening die bekend staat als hypocalciëmie .