Injecteerbare lokale anesthetica zijn geneesmiddelen die worden gebruikt om zenuwimpulsen in een specifiek deel van het lichaam te blokkeren, waardoor tijdelijk gevoelsverlies of pijnverlichting ontstaat. Ze worden vaak gebruikt tijdens medische procedures, operaties en tandheelkundige behandelingen om een ​​bepaald gebied of weefsel te verdoven. Deze anesthetica worden via een injectie rechtstreeks in het getroffen gebied toegediend, waardoor plaatselijke actie mogelijk is en het anesthetische effect nauwkeuriger kan worden gecontroleerd.

Er zijn verschillende soorten injecteerbare lokale anesthetica beschikbaar, en de keuze voor een specifiek middel hangt af van verschillende factoren, waaronder de locatie en duur van de procedure, de gewenste diepte van de anesthesie en de algehele gezondheid van de patiënt. Deze lokale anesthetica kunnen in twee primaire groepen worden ingedeeld:

1. Amide-anesthetica

- Bupivacaïne

- Levobupivacaine

- Lidocaïne (Xylocaïne®)

- Mepivacaïne (Carbocaïne®)

- Prilocaïne

2. Ester-anesthetica

- Benzocaïne

- Cocaïne

- Procaïne

- Tetracaïne

Elk verdovingsmiddel heeft zijn eigen unieke eigenschappen, zoals de aanvangstijd, de werkingsduur, de potentie en de bijwerkingen. Met deze eigenschappen wordt rekening gehouden bij het selecteren van het meest geschikte lokale anestheticum voor een bepaalde klinische situatie. Lidocaïne wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt vanwege het snelle intreden en de middellange werkingsduur, terwijl bupivacaïne zorgt voor een langduriger anesthesie. Ester-anesthetica worden minder vaak gebruikt vanwege de kans op allergische reacties en de kortere werkingsduur vergeleken met amide-anesthetica.

Injecteerbare lokale anesthetica werken door te voorkomen dat zenuwimpulsen worden gegenereerd of doorgegeven langs de zenuwvezels. Ze blokkeren effectief de natriumkanalen op de zenuwcelmembranen, waardoor de instroom van natriumionen wordt belemmerd die nodig zijn voor de overdracht van elektrische signalen. Als gevolg hiervan kan de zenuw geen pijnsignalen of andere sensaties doorgeven. Zodra het effect van de plaatselijke verdoving is uitgewerkt, keren de zenuwfunctie en het gevoel terug naar normaal.

Hoewel het over het algemeen veilig is en goed wordt verdragen, moet het gebruik van injecteerbare lokale anesthetica worden toegediend door opgeleide medische professionals, waarbij de juiste technieken, steriele omstandigheden en zorgvuldige monitoring in acht moeten worden genomen om de risico's die aan het gebruik ervan zijn verbonden tot een minimum te beperken. Over het geheel genomen spelen injecteerbare lokale anesthetica een cruciale rol bij pijnbeheersing tijdens verschillende medische procedures door tijdelijk pijnsignalen in een specifieke regio te blokkeren, waardoor comfortabele en effectieve behandelingen mogelijk zijn.