De ademhaling wordt voornamelijk gecontroleerd door het ademhalingscentrum, een groep neuronen in de hersenstam. Het ademhalingscentrum stuurt signalen naar het middenrif en de tussenribspieren, die verantwoordelijk zijn voor de beweging van de longen en het inademen van lucht.

Het ademhalingscentrum wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder:

- Chemische factoren:Kooldioxide- en zuurstofgehalte in het bloed:

- Verhoogde kooldioxideniveaus (hypocapnie) stimuleren de ademhaling, terwijl lage niveaus (hypercapnie) deze verlagen.

- Een verlaagd zuurstofniveau (hypoxemie) stimuleert ook de ademhaling.

- Longreceptoren:Gespecialiseerde receptoren in de longen, zoals rekreceptoren en chemoreceptoren, geven feedback aan het ademhalingscentrum over longinflatie, luchtwegweerstand en zuurstofniveaus in het bloed.

- Hogere hersencentra:Het ademhalingscentrum kan worden beïnvloed door vrijwillige controle vanuit hogere hersencentra, waardoor bewuste controle over de ademhaling mogelijk is.

- Reflexen:Bepaalde reflexen, zoals de duikreflex en de kokhalsreflex, kunnen het ademhalingspatroon tijdelijk wijzigen.

- Emotionele factoren:Emoties zoals angst, angst en vreugde kunnen de snelheid en diepte van de ademhaling beïnvloeden.

- Lichaamsbeweging:Lichamelijke activiteit verhoogt de vraag naar zuurstof- en koolstofdioxideproductie, wat leidt tot een verhoogde ademhalingsfrequentie en -diepte.

- Slaap:Tijdens de slaap nemen de ademhalingsfrequentie en -diepte doorgaans af.

Samenvattend omvat de controle van de ademhaling het samenspel tussen het ademhalingscentrum in de hersenstam, chemische factoren in het bloed, signalen van longreceptoren, hogere hersencentra, reflexen, emotionele invloeden en fysiologische eisen zoals lichaamsbeweging en slaap.