Glasstof in de longen, ook wel glasarbeiderslong of pneumoconiose genoemd, is een aandoening die optreedt wanneer kleine deeltjes glas of ander mineraal stof worden ingeademd en vast komen te zitten in de longen.

Wanneer deze deeltjes worden ingeademd, kunnen ze ontstekingen en littekens in het longweefsel veroorzaken, wat leidt tot symptomen zoals kortademigheid, hoesten, piepende ademhaling en een beklemmend gevoel op de borst. In ernstige gevallen kan glasstof in de longen aanzienlijke longschade veroorzaken en tot ademhalingsfalen leiden.

Glasstof in de longen is vooral een risico voor werknemers in de glasindustrie, zoals glasblazers, glassnijders en zandstralers. Het kan echter ook gevolgen hebben voor personen die in andere sectoren werken waar zij mogelijk worden blootgesteld aan glasstof, zoals bouwvakkers, slooparbeiders en mijnwerkers.

De beste manier om glasstof in de longen te voorkomen is door de blootstelling aan glasstof en ander mineraalstof te verminderen. Dit kan worden bereikt door stofmaskers of ademhalingstoestellen te gebruiken, de ventilatie op de werkplek te verbeteren en natte methoden te gebruiken om stof te onderdrukken.

De behandeling van glasstof in de longen hangt af van de ernst van de aandoening. Bij milde gevallen is het mogelijk dat blootstelling aan glasstof alleen moet worden vermeden, terwijl bij ernstige gevallen ziekenhuisopname en zuurstoftherapie nodig kunnen zijn. In sommige gevallen kan een longtransplantatie noodzakelijk zijn.