Tijdens cellulaire ademhaling wordt zuurstof gebruikt als de laatste elektronenacceptor in de elektronentransportketen, een reeks eiwitcomplexen die zich in het binnenste mitochondriale membraan bevinden. Terwijl elektronen door deze complexen gaan, wordt hun energie gebruikt om protonen door het membraan te pompen, waardoor een protongradiënt ontstaat. Deze gradiënt drijft de synthese van ATP aan via een proces dat oxidatieve fosforylatie wordt genoemd.
De algemene chemische vergelijking voor cellulaire ademhaling is:
C6H12O6 (glucose) + 6O2 (zuurstof) → 6CO2 (kooldioxide) + 6H2O (water) + energie (als ATP)
Bovendien kunnen tijdens de cellulaire ademhaling ook andere voedingsstoffen zoals koolhydraten, vetten en eiwitten worden afgebroken en als energiebron worden gebruikt. Het basisproces van het gebruik van zuurstof om ATP te genereren blijft echter hetzelfde.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win