Tijdens de inspiratie speelt de uitzetting van de borstwand een cruciale rol bij het uitzetten van de longen en het laten binnenstromen van lucht. Hier volgt een uitleg van het proces:

1. Membraancontractie :Inspiratie begint met het samentrekken van het middenrif, de koepelvormige spier onderaan de borstholte. Wanneer het middenrif samentrekt, beweegt het naar beneden, waardoor de verticale afmeting van de borstholte groter wordt.

2. Intercostale spiercontractie :Gelijktijdig met de samentrekking van het middenrif trekken ook de intercostale spieren tussen de ribben samen. Vooral de externe intercostale spieren trekken de ribben naar boven en naar buiten. Dit vergroot de laterale en anteroposterieure afmetingen van de borstholte.

3. Verhoogd thoracaal volume :Naarmate het middenrif naar beneden beweegt en de ribben omhoog en naar buiten bewegen, neemt het volume van de borstholte aanzienlijk toe. Hierdoor ontstaat er een negatieve druk in de borstkas, die lager is dan de atmosferische druk daarbuiten.

4. Luchtstroom naar de longen :De afname van de druk in de borstholte creëert een drukgradiënt. Lucht, die buiten het lichaam een ​​hogere druk heeft, wordt in de longen gezogen om de druk gelijk te maken. Deze beweging van lucht in de longen wordt inademing genoemd.

5. Longexpansie :Terwijl lucht de longen binnenstroomt, zetten ze uit om het grotere volume van de borstholte te vullen. De elastische aard van het longweefsel, samen met de trekkracht van de uitzettende borstwand, zorgt ervoor dat de longen volledig kunnen uitzetten.

6. Gasuitwisseling :In de longen komt de ingeademde lucht in nauw contact met de kleine bloedvaten (capillairen) rond de longblaasjes, de kleine luchtzakjes waar gasuitwisseling plaatsvindt. Zuurstof uit de ingeademde lucht diffundeert naar de haarvaten, terwijl koolstofdioxide uit de haarvaten naar de longblaasjes diffundeert om uit te ademen.

Tijdens het verstrijken keren de processen om. Het middenrif en de tussenribspieren ontspannen zich, waardoor het volume van de borstholte kleiner wordt en de lucht uit de longen wordt verdreven.

Samenvattend vergroot de uitzetting van de borstwand tijdens inspiratie, aangedreven door de samentrekking van het middenrif en de intercostale spieren, het volume van de borstholte. Hierdoor ontstaat een negatieve druk die lucht in de longen zuigt, waardoor deze uitzetten en de gasuitwisseling wordt vergemakkelijkt.