Kortademigheid (kortademigheid) is een veel voorkomend symptoom dat door rokers wordt gemeld. Het treedt op als gevolg van verschillende mechanismen:

1. Ontsteking en slijmproductie: Sigarettenrook irriteert de luchtwegen en veroorzaakt ontstekingen en zwellingen. Dit leidt tot een verhoogde slijmproductie, wat de luchtwegen kan vernauwen en het ademen bemoeilijkt.

2. Schade aan trilhaartjes: De luchtwegen zijn bekleed met kleine haarachtige structuren die cilia worden genoemd. Deze cilia helpen slijm uit de luchtwegen te verwijderen. Roken beschadigt deze cilia, waardoor hun vermogen om slijm te verwijderen afneemt, wat kan leiden tot kortademigheid.

3. Verminderde longcapaciteit: Na verloop van tijd kan roken de gevoelige luchtzakjes (longblaasjes) in de longen beschadigen. Deze longblaasjes zijn verantwoordelijk voor de gasuitwisseling, waardoor zuurstof in de bloedbaan kan komen en koolstofdioxide kan worden uitgestoten. Wanneer de longblaasjes beschadigd zijn, kunnen de longen niet effectief functioneren, wat leidt tot verminderde longcapaciteit en kortademigheid.

4. Cardiovasculaire effecten: Roken heeft ook schadelijke effecten op het cardiovasculaire systeem. Het verhoogt de hartslag, verhoogt de bloeddruk en beschadigt de bloedvatwanden. Deze veranderingen kunnen leiden tot hartproblemen zoals coronaire hartziekte en hartfalen, wat kan bijdragen aan kortademigheid.

5. Verhoogde ademhalingsinspanning: In een poging de verminderde longcapaciteit en de aanwezigheid van luchtwegobstructies te compenseren, kunnen rokers sneller en dieper ademen. Deze verhoogde ademhalingsinspanning kan leiden tot kortademigheid en een gevoel van buiten adem zijn.

Door roken veroorzaakte kortademigheid kan in de loop van de tijd verergeren en de kwaliteit van leven van een persoon aanzienlijk aantasten. Stoppen met roken is van cruciaal belang voor het verbeteren van de gezondheid van de longen, het verminderen van kortademigheid en het voorkomen van verdere longschade.