Ratten gif , officieel genaamd rodenticiden , wordt gebruikt in stedelijke, voorstedelijke en landelijke gebieden voor de rat en knaagdieren bevolking te controleren . Het kan ook worden gebruikt om chipmunks , mollen , prairiehazen en muskusratten te doden. Terwijl rattengif is een zeer krachtige chemische stof , is het beschikbaar voor aankoop in een variëteit van hardware- en supermarkten . De feiten

Ratten gif komt in verschillende variëteiten . De traditionele soort is genoemd antistollingsmiddel rodenticide, volgens Marvistapet . Dit wordt aanbevolen voor huishoudelijk gebruik , omdat een tegengif bestaat en wordt vaak door veterinaire klinieken uitgevoerd . Andere soorten rodenticiden giftiger zijn en , als gevolg daarvan, meer gevaarlijk voor huisdieren en kinderen die in contact kan komen met het.
Geschiedenis

Antistollingsmiddel rattengif werd ontdekt in de jaren 1940 , volgens de UC Davis Department of Animal Science . Deze eerste generatie rodenticiden inbegrepen pindone , diphacinone , warfarine en clorophacinone en vereist meerdere inname over een periode van een paar dagen. Als een populatie van knaagdieren wordt blootgesteld aan rattengif over een langere periode van tijd , is het waarschijnlijk dat het ontwikkelt een weerstand tegen de verbinding .
Elements

Rattenbestrijdingsmiddelen hebben een verscheidenheid van actieve ingrediënten. Deze omvatten brodificoum , diphacinone , warfarine , bromadiolon en anderen . De meeste rodenticiden zijn groen geverfd, kan verschijnen in de vorm van pellets of blokken en kunnen ook lijken op honden-en kattenvoer .
Eigenschappen

Ratten en knaagdieren vergiftigd door antistollingsmiddel rodenticide sterven voornamelijk als gevolg van interne bloeden , beschadigde haarvaten en het verlies van bloed vermogen te stollen . Het proces van de dood duurt een paar dagen en , voorafgaand aan de dood , het dier begint te zwakte in verband met bloedverlies ervaren. Hoewel dit langzamer proces van de dood is hard op de knaagdieren worden anticoagulantia nog steeds aanbevolen , omdat ze voldoende tijd voor de arts om een tegengif (vitamine K1 ) voor dieren die niet het beoogde doel van het rattengif waren redden beheren .


Types

warfarine was de meest populaire eerste generatie antistollingsmiddel op het moment. Andere zijn pindone ( minder effectief dan warfarine voor knaagdieren , maar meer effectief voor insecten en schimmels ) en chloorfacinon en diphacinone . Zowel chloorfacinon en diphacinone zijn giftiger dan de eerdere anticoagulantia en kunnen doden ratten in een voeding . Tweede generatie antistollingsmiddelen omvatten brodifacum ( de meest populaire en giftige rodenticiden gebruikt vandaag ) en bromadionlone ( minder giftig ) . Tweede generatie antistollingsmiddelen moet worden gebruikt wanneer de knaagdieren bevolking bestand tegen de eerste - generatie rodenticiden is gegroeid .