Tussen 1945 en 2011 hebben de Verenigde Staten 1054 kernproeven , op zoek naar de mogelijkheden van hun bommen te tonen en te leren over de effecten van straling uitgevoerd . Een aantal van de gevolgen van deze tests waren die gezocht door de regering , namelijk een meer grondige wetenschappelijke kennis van straling en nucleaire fall-out . Er waren ook onbedoelde negatieve gevolgen , die in de Marshal eilanden en het zuidwesten van de Verenigde Staten draaide rond de toevallige slachtoffers van de nucleaire fall-out . Bikini Atoll

Bikini Atoll is een van de Marshalleilanden in de Stille Oceaan , waar de Verenigde Staten getest zijn eerste kernwapens sinds de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki . Alle inwoners van het eiland werden gedwongen te verhuizen naar Rongerik atol , een eiland slechts een zesde van de grootte van Bikini dat bleek al snel zelf in staat is tot duurzame en voeden van de nieuwe populatie . Bikini Atoll was de site voor Operation Crossroads in 1946 , en de meer verspreid en belangrijker waterstofbom ontploffing op gang in 1954 . De waterstofbom , codenaam Bravo , bestraald Bikini evenals de rest van de Marshall Eilanden . Honderden inheemse bewoners ontwikkeld symptomen uur na de ontploffing en stierf tijdens de volgende weken . Inwoners van de Marshall Eilanden zijn het leren omgaan met stralingsziekte generaties sinds . De Japanse vissersboot , de Lucky Dragon , werd ook gevangen in de fall-out van de waterstofbom . Een visser stierf kort na , terwijl de anderen worstelde met - straling gerelateerde ziekten voor de rest van hun leven .
Nevada Beveiliging Site

De Nevada Test Site werd goedgekeurd door Harry Truman in december 1950 , zodat de Verenigde Staten naar beneden zou kunnen bezuinigen op de uitgaven door het hebben van een proeftuin op eigen bodem . De site is gelegen in de Mojave woestijn , ongeveer 65 mijl ten noordwesten van Las Vegas . Van creatie tot het testen werd stopgezet in 1992 , werden 928 atoombommen daar ontploft . Veel van de vroege tests werden bovengronds uitgevoerd , en de radioactieve neerslag is vaak geblazen naar gemeenschappen in de zuidwestelijke staten , soms zo ver weg als Utah . Terwijl de regering op aangedrongen dat de neerslag had geen negatieve gevolgen voor de mens of dier dat het in contact kwam met , bewoners benedenwinds van de test begon waaruit verontrustend hoge tarieven van kanker , leukemie en schildklier gerelateerde ziekten.


wantrouwen de regering

het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden Subcommissie Oversight en Onderzoeken verklaarde in 1980 dat "alle aanwijzingen dat de straling had schadelijke gevolgen , zij het op de schapen of de mensen , werd niet alleen genegeerd , maar eigenlijk onderdrukt . " Het feit dat de overheid woordvoerders en "koude strijder " journalisten moedwillig misleid het Amerikaanse publiek over de aard van de nucleaire fall-out en de directe schade die de tests werden toebrengen op Amerikaanse burgers sloeg een vroege klap voor de reputatie van de Amerikaanse overheid , het injecteren van een gevoel van wantrouwen in houding van het Amerikaanse publiek de weg naar hun regering dat zijn hoogtepunt zou bereiken in de late jaren 1960 met het kookpunt van verzet tegen de oorlog in Vietnam . De regering heeft duidelijk gemaakt aan haar burgers dat het niet alleen bereid om de Amerikanen te liggen , maar dat was meer dan bereid om burgers op te offeren in de naam van de militaire ontwikkeling en internationale machtspolitiek .
Keeping the Cold War Cold

Ondanks de negatieve gevolgen van de Amerikaanse testen in de Stille Oceaan en Nevada , het feit dat atomaire testen hielp houden het beeld van de nucleaire catastrofe vers in het geheugen van het Amerikaanse publiek kan achteraf worden gezien als essentieel het helpen voorkomen van de Koude Oorlog escaleren tot een nucleaire uitwisseling . Ondanks de mededelingen van de overheid probeert om ongemakkelijke burgers te troosten door hen te stimuleren om schuilkelders te bouwen of om te bukken en dekking , de videobeelden van de Bikini Atoll -test en die uitgevoerd in Nevada diende voortdurend herinneren aan de omvang en de kracht van een echte atomaire explosie . Hoewel veel Amerikaanse burgers , vooral op het hoogtepunt van de Koude Oorlog , sterk gepleit voor een preventieve nucleaire aanval op de Sovjet-Unie , de realiteit van de atoomproeven en de gevaren van nucleaire fallout leende een gevoel van urgentie om de steeds alomtegenwoordige begrip onderling verzekerde vernietiging .