Roken beschadigt de longen, die verantwoordelijk zijn voor het opnemen van zuurstof en het uitstoten van koolstofdioxide. Roken veroorzaakt ontstekingen en littekens in het longweefsel, waardoor het minder elastisch wordt en het moeilijker wordt voor de longen om uit te zetten en samen te trekken. Deze schade kan leiden tot kortademigheid, zelfs bij lichte inspanning.

Bovendien beschadigt roken ook de kleine luchtzakjes in de longen, longblaasjes genaamd, die verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van zuurstof van de longen naar de bloedbaan. Deze schade kan de hoeveelheid zuurstof die de bloedbaan bereikt verder verminderen, wat leidt tot kortademigheid.

Ten slotte kan roken ook de cilia beschadigen, dit zijn kleine haartjes in de longen die helpen slijm en andere deeltjes te verwijderen. Wanneer de cilia beschadigd zijn, kan zich slijm in de longen ophopen, wat de kortademigheid verder kan verergeren.