ABG-waarden moeten bij rokers worden uitgevoerd als aanvulling op pulsoximetrietests, om de volgende redenen:

1. Detectie van respiratoire acidose: Roken kan chronische bronchitis en emfyseem veroorzaken, wat leidt tot obstructie van de luchtstroom en een verminderde gasuitwisseling. Dit kan resulteren in respiratoire acidose, een aandoening die wordt gekenmerkt door een verlaagde pH van het bloed als gevolg van verhoogde niveaus van kooldioxide (CO2) in het bloed. Terwijl pulsoximetrie de zuurstofverzadiging meet, kan het geen respiratoire acidose detecteren. ABG-analyse kan een uitgebreidere evaluatie van het zuur-base-evenwicht opleveren en de aanwezigheid van respiratoire acidose detecteren.

2. Beoordeling van de zuurstofvoorziening: Hoewel pulsoximetrie een schatting geeft van de zuurstofverzadiging, geeft deze mogelijk niet altijd nauwkeurig de werkelijke oxygenatiestatus bij rokers weer. Roken kan structurele veranderingen in de longen veroorzaken, zoals emfyseem, wat kan leiden tot ongelijkmatige ventilatie en verminderde zuurstofdiffusie. ABG-analyse meet de partiële zuurstofdruk in de arteriën (PaO2), waardoor een nauwkeurigere beoordeling van de oxygenatie mogelijk wordt. Bij rokers kan ABG hypoxemie (lage PaO2) aan het licht brengen, ondanks een normale pulsoximetriemeting.

3. Evaluatie van de toxiciteit van koolmonoxide (CO): Roken introduceert koolmonoxide in het lichaam, dat concurreert met zuurstof om zich aan hemoglobine te binden. Dit kan resulteren in carboxyhemoglobinemie, een aandoening die wordt gekenmerkt door verhoogde concentraties koolmonoxide in het bloed. Pulsoximetrie kan het koolmonoxideniveau niet detecteren. ABG-analyse kan het carboxyhemoglobinegehalte meten en de omvang van de CO-toxiciteit helpen beoordelen.

4. Monitoring van chronische ademhalingsaandoeningen: Veel rokers hebben onderliggende luchtwegaandoeningen, zoals chronische obstructieve longziekte (COPD), die door roken kunnen worden verergerd. ABG-analyse maakt het monitoren van deze aandoeningen mogelijk en helpt bij het beoordelen van de effectiviteit van behandelingsinterventies. Regelmatige ABG-monitoring kan waardevolle informatie opleveren voor het beheersen van ademhalingscomplicaties bij rokers.

5. Identificatie van ademhalingsfalen: In ernstige gevallen kunnen aan roken gerelateerde ademhalingsstoornissen leiden tot ademhalingsfalen. ABG-analyse is van cruciaal belang bij het identificeren van respiratoir falen door bloedgasparameters zoals pH, PaCO2 en PaO2 te beoordelen. Deze informatie vormt een leidraad voor passende interventies en helpt artsen weloverwogen beslissingen te nemen met betrekking tot ademhalingsondersteuning.