Sinds het begin van de jaren 2000 , hebben verschillende staten ingesteld beleid dat roken in bars , restaurants en andere openbare plaatsen . Deze wetten , terwijl uitgevaardigd om de volksgezondheid te bevorderen , zijn niet zonder controverse . Bedrijven kunnen klagen over gederfde inkomsten omdat de klanten die roken thuis blijven , terwijl de burgerlijke vrijheden groepen rookverbod kunnen zien als een inbreuk op de persoonlijke rechten . Er zijn verschillende alternatieven voor het rookverbod die gemeenschappen kunnen overwegen . Roken is toegestaan ​​

De meest radicale alternatief voor een rookverbod zou zijn om het roken toe dat onder alle omstandigheden . Dit beleid zou de beslissing om al of niet te roken toestaan ​​om individuele ondernemers vertrekken . Rokers en niet - rokers instellingen zouden beleid ingesteld en strijden voor het bedrijfsleven op basis van hun vermeende voorkeuren van de klant .
Uitzonderingen toe te staan ​​

ander alternatief voor een algeheel rookverbod zou zijn om uitzonderingen toestaan ​​. Onder dit soort beleid , zou een rookverbod van kracht blijven, maar bedrijven die een significante daling van de verkoop te melden sinds het verbod in werking trad zou kunnen gelden voor een vrijstelling en , indien goedgekeurd , opnieuw staat roken . Een vrijstelling beleid heeft het voordeel nog rookverbod in de meeste plaatsen, maar waardoor het in de gevallen waarin blijkt dat de oorzaak van economische tegenspoed zijn.

Ander soort vrijstelling beleid, dat is tegenwoordig heel gewoon , laat bedrijven zoals sigaar bars en tabakswinkels om het roken toe te staan. Deze bedrijven moeten kunnen aantonen dat ze verdienen een aanzienlijk deel van hun inkomsten uit de verkoop van tabak in aanmerking te komen voor de vrijstelling.
Rookzones

het gebruik van verschillende rokers en niet - rokers secties is een alternatief beleid dat nog op zijn plaats in een aantal staten en was de wet in anderen voor een rookverbod van kracht werd . Dit beleid vergt restaurant en de bar eigenaren aangewezen rookzones te construeren , dat moet meestal gescheiden ventilatiesystemen voorzien zodat klanten in de niet-rokers zone niet de gerecyclede lucht ondervinden van het rookvrij gedeelte .

Een beleid waarmee bedrijven hebben aangewezen rookzones kan een bepaling dat potentiële medewerkers bewust van het beleid worden gemaakt omvatten . Als de eigenaren zijn verplicht om de werknemers over de noodzaak om te werken in een rokerige omgeving te waarschuwen , kunnen deze werknemers beter geïnformeerde beslissingen over waar te solliciteren naar een baan te maken.
Van roken in bars

Ten slotte is een beleid dat de wetgevers in sommige steden hebben voorgesteld impliceert waardoor stand-alone bars en clubs aan het roken toestaan ​​, terwijl restaurants of andere instellingen blijven beperkt , zelfs als ze zijn voorzien van een bar . Dit beleid is gericht op de bescherming van kinderen , die kunnen worden blootgesteld aan passief roken bij een sportevenement , restaurant of andere openbare plaats als roken is toegestaan ​​in een nabijgelegen , niet omheinde bar .